Żyzne gleby torfowe. Wszystko o ich klasyfikacji i właściwościach
Rędziny – powstałe z wapieni, żyzne gleby. Dowiedz się, jak je uprawiać!
Zobacz także
Rędziny czarnoziemne
Od rędzin właściwych różnią się większą miąższością próchnicy, której poziom przewyższa 40 centymetrów. Czarnoziemny podtyp jest wykształcony na podstawie miękkich skał kredowych, czyli wapieni marglistych i margli wapiennych, które w swoim składzie mają również ił. W wierzchniej warstwie mają niewielką ilość odłamków skały macierzystej, które są dość dobrze rozdrobnione. Najczęściej występują na nizinach i prawie w całości znajdują się w wykorzystaniu rolniczym.
Rędziny brunatne
Wytwarzają się ze skał wapiennych, które są obecne w poziomie próchniczym. Z powodu wietrzenia skał zawierających krzemiany, ziemia zaczyna przybierać brunatną barwę. Wierzchnia warstwa gleby zawiera niewielkie stężenie węglanów, ale w tym podtypie rędzin nie pojawia się jeszcze rozkładanie i rozpuszczanie żelaza. Proces przekształcania się rędziny czarnoziemnej w brunatną jest bardzo powolny i odbywa się w kwaśnym środowisku, najczęściej w miejscach, gdzie gleba porośnięta jest lasem iglastym lub mieszanym. Część gleb brunatnych została wytworzona współcześnie, ale duży ich procent pochodzi z plejstocenu. Ich powstaniu sprzyjały ochłodzenia i ocieplenia klimatu, które miały miejsce w tamtym czasie.
Rędziny górskie
Rędziny górskie dzielą się na butwinowe i próchnicze. Te pierwsze występują w wyższych partiach górskich – najczęściej ponad reglem górnym. Z powodu dużych opadów i niskiej temperatury pod warstwą wierzchnią zamiast próchnicy wytwarza się w nich kwaśny poziom butwiejący, przez który gleby te nie nadają się do użytku i bardzo rzadko porasta je jakakolwiek roślinność. Stanowią podłoże głównie dla kosodrzewin i innych roślin wysokogórskich.
Rędziny górskie próchnicze powstają na wapiennych skałach macierzystych i występują w dolnych częściach regla dolnego. Poziom próchnicy dochodzi czasami nawet do 70 centymetrów i jest wypełniony maleńkimi odłamkami skalnymi. Mimo tego, że są to ziemie tak żyzne, dostęp do nich jest utrudniony ze względu na położenie, nie są raczej użytkowane rolniczo i najczęściej stanowią siedliska lasów bukowo-jodłowych.
Pararędziny
Nie są to właściwie rędziny, ale również należą do rzędu gleb wapniowych i charakteryzują się podobnymi właściwościami. Ich skały macierzyste to piaski, łupki ilaste albo wapniste piaskowce. Są porowate i dzięki temu mają wysoki stopień plastyczności. Bogate w dwutlenek krzemu i tlenek wapnia, mają sporą zawartość węglanów różnego typu. Pararędziny zajmują tylko 0,1% powierzchni Polski, a szkoda, bo ich żyzność sprawia, że są bardzo przydatne w rolnictwie. Ich klasę bonitacyjną szacuje się na IV-IVa.
czytaj dalej...
