Skrzyp polny - charakterystyka i zwalczanie

Zobacz także

Właściwości lecznicze

Młode, jasnozielone pędy płonne skrzypu polnego są często wykorzystywane w medycynie i kosmetyce, gdzie znajdują szereg zastosowań. Przede wszystkim, zawarte w nich kwasy organiczne (akonitowy, askorbowy i szczawiowy) świetnie nadają się do zakwaszania organizmu, co sprawdza się w leczeniu dolegliwości układu moczowego, na przykład kamicy nerkowej, skazie moczowej i zapaleniach pęcherza. Z powodu dużej zawartości krzemionki, wyciąg ze skrzypu polnego powinien znaleźć się wśród lekarstw osób cierpiących na niedobór krzemu i wapnia. W kosmetyce używa się go głównie do poprawienia kondycji skóry i włosów, a leki zrobione na jego bazie są podstawą leczenia łuszczyc i chorób paznokci. Przy przyjmowaniu skrzypu należy zachować ostrożność, gdyż jednym z jego głównych składników jest antywitamina B1, którą trzeba uzupełniać.

Z powodu szerokiego zastosowania, skrzyp polny jest podstawą tradycyjnej medycyny ludowej, jego właściwości były znane zwłaszcza w okolicach Lwowa. Nalewek, wyciągów i innych ludowych specyfików używa się na oparzenia i odmrożenia, a w formie doustnej po zranieniach, ponieważ przyspiesza proces gojenia i zwiększa krzepliwość krwi. Przez wieki wierzono, że ma działanie przeciwpadaczkowe i przeciwgruźlicze, ale nie znalazło to potwierdzenia w nowoczesnych badaniach. W tradycji romskiej świeże ziele skrzypu podaje się chorym koniom na wzmocnienie i zwiększenie apetytu.

Autor: Katarzyna Kaźmierczak

Bibligrafia:

Grzegorczyk S., Rośliny zbiorowisk trawiastych, Olsztyn 2010, s. 78-79

Nawara Z., Rośliny łąkowe, Warszawa 2012, s. 246

Paradowski A., Atlas chwastów, Kraków 2013, s.170

Tereny zadarnione, red. Jankowski K., Ciepiela G. i in., Siedlce 2008, s.69