Szczaw zwyczajny - uprawa, właściwości i zastosowanie

Zobacz także

Właściwości

Szczaw zwyczajny jest bardzo cennym źródłem witaminy C, beta-karotenu oraz składników mineralnych, jak żelazo i wapń. Poza tym charakteryzuje się niewielką kalorycznością. Zawarte w nim substancje mają właściwości antyoksydacyjne i antykancerogenne. Ponadto szczaw pobudza apetyt, usprawnia trawienie i pracę wątroby. Pozwala oczyścić organizm z toksyn i ma właściwości moczopędne. Jednak ze względu na dużą zawartość kwasu szczawiowego warzywo to nie powinno być spożywane ani zbyt często, ani w dużych ilościach. Kwas ten odpowiedzialny jest bowiem za tworzenie nierozpuszczalnych kryształów szczawianu wapnia, które mogą gromadzić się w organizmie i prowadzić do tworzenia kamieni nerkowych. Ponadto utrudnia on wchłanianie wapnia i może doprowadzić do niedoborów tego składnika. Szczawiu nie powinny spożywać osoby zmagające się z dolegliwościami nerek, reumatyzmem lub artretyzmem. Kwas szczawiowy w nim zawarty może przyczynić się do pogłębienia objawów.

Zastosowanie

W kuchni wykorzystuje się młode liście szczawiu zwyczajnego. Mają one kwaskowy smak. Mogą być jedzone na surowo lub po ugotowaniu. Najbardziej popularnym daniem ze szczawiu jest zupa szczawiowa, zazwyczaj podawana na ciepło lub pod postacią chłodnika. Do takiej zupy warto dodać śmietanę lub ugotowane na twardo jajko. Pozwoli to złagodzić negatywne działanie kwasu szczawiowego. Świeże liście są idealne do sałatek. Będą też dobrym dodatkiem do sosów, past i farszów. Drobno posiekane sprawdzą się jako przyprawa do masła, grzanek, ryb czy mięsa. Charakterystyczny smak szczawiu jest wspaniałym urozmaiceniem wielu dań, czy to warzywnych, czy mięsnych. Spożywany z umiarem szczaw zwyczajny nie jest niebezpieczny dla naszego zdrowia.

Justyna Przasnyska