Uprawa gorczycy czarnej – przedstawiamy najważniejsze informacje

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Zbiór

Gorczyca dojrzewa niezwykle szybko, jej okres wegetacji wynosi 70-100 dni. Trzeba więc dokładnie obserwować rośliny, by uchwycić odpowiedni termin zbioru. Dojrzałe łuszczyny pękają i nasiona szybko się osypują, co może znacznie zmniejszyć plony, dlatego roślinę kosi się w fazie dojrzałości technicznej, gdy tylko nasiona zaczynają się rumienić. Zbyt wcześnie skoszoną gorczycę można rozpoznać po drobnych nasionach koloru pomarańczowego lub zielonkawobrunatnego.

Ze wszystkich trzech odmian gorczyca czarna jest najmniej plenna, jej plony wynoszą średnio 0,4-1 tony z hektara, a słomy 0,6-1,6 tony z hektara.

Odporność na choroby

Gorczyca czarna narażona jest na występowanie chorób, takich jak czerń rzepakowa, mączniak rzekomy czy bielik, a także na działanie szkodników, takich jak gnatarz rzepakowiec, słodyszek rzepakowy, pchełki ziemne, chowacze czy pryszczarek krzyżowiak.

Zastosowanie

Gorczyca czarna jest uprawiana w naszym kraju wyłącznie jako roślina lecznicza lub przyprawowa dla przemysłu spożywczego. Nasiona gorczycy zawierają sinigrynę oraz lotny olejek gorczyczny o ostrym zapachu i palącym smaku. Wykazują one silne właściwości grzybobójcze, bakteriostatyczne i owadobójcze.

Otrzymywany z jej nasion gorczycy olejek znalazł zastosowanie w lecznictwie jako składnik maści czy plastrów rozgrzewających. Służy też jako konserwant produktów spożywczych, takich jak marynaty warzywne) oraz składnik do produkcji przypraw, głównie pieprzu ziołowego, ostrej musztardy i różnego rodzaju sosów. Nasiona używane są również do produkcji oleju technicznego (smary) lub rzadziej jadalnego, w zależności od sposobu, w jaki się go wydziela.

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

„Rośliny oleiste” pod red. Budzyńskiego Wojciecha i Zająca Tadeusza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Poznań 2010, s. 114.
„Rośliny rolnicze” pod red. Szemplińskiego Władysława, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2012, s. 350-351.
„Szczegółowa uprawa roślin” pod red. Hersego Jerzego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, s. 373-375.
„Szczegółowa uprawa roślin” pod red. Jasińskiej Zofii i Koteckiego Andrzeja, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 1999, tom II, s. 93-94.