Uprawa grochu siewnego - na nasiona, na zieloną masę lub w siewie mieszanym

Uprawa grochu siewnego Uprawa grochu siewnego

Nawożenie

Jesienią, przed orką przedzimową, należy zastosować nawozy fosforowe, a jeśli gleba jest zakwaszona, to nawozy lepiej wysiać na wiosnę, aby zapobiec powstawaniu fosforanów żelaza i glinu. Niedobór fosforu w glebie ogranicza wzrost i rozwój grochu, ponieważ bakterie brodawkowe wykazują mniejszą przeżywalność i w ograniczony sposób wiążą azot. Przeciętne dawki nawozów fosforowych wynoszą 80–120 kg P2O5/ha.

Potas ma bardzo pozytywny wpływ na proces fotosyntezy i efektywność wiązania azotu. Na glebach zwięzłych i średnich powinno się go stosować jesienią, a na lżejszych wiosną, ze względu na jego szybkie wypłukiwanie. Odmiany jadalne powinno się nawozić dawką 140–220 kg K2O/ha, zaś na odmiany pastewne można zastosować niższą dawkę. Nawet przy wysokiej zasobności gleby w fosfor i potas groch reaguje bardzo korzystnie na wysokie dawki tych pierwiastków.

Przedsiewnie należy zastosować nawożenie azotowe w dawce od 20–30 kg N/ha. Pod odmiany jadalne intensywnie plonujące, krótko- oraz średniołodygowe, można zastosować zwiększoną dawkę do 60 kg N/ha. W dalszych etapach wzrostu i rozwoju grochu azot dostarczają bakterie brodawkowe.

W zależności od rodzaju gleby dawki nawozów wapniowych powinny wynosić od 1,5 do 3,0 t CaO/ha. Wapnowanie można wykonać po zbiorze przedplonu lub pod inne rośliny, które pojawią się w zmianowaniu. Jeżeli groch będzie uprawiany na glebach kwaśnych, może to doprowadzić do zahamowania wzrostu roślin oraz aktywności bakterii brodawkowych poprzez wysokie stężenie glinu. Na początku pączkowania grochu można zastosować nawożenie mikroelementami w dawce: 0,04 kg Mo/ha, 1,1 kg Mn/ha oraz 0,2 kg B/ha.

Zabiegi pielęgnacyjne

Jeżeli groch uprawia się w czystym siewie, to na polu można wykonywać zabiegi mechaniczne i chemiczne. Przed wschodami roślin lub po wschodach, jeśli rośliny osiągną wysokość 5 cm, można zastosować skośne bronowanie. Ma to na celu spulchnienie gleby i zniszczenie chwastów. Jeśli groch został wysiany w szerokie rzędy, to do niszczenia chwastów można użyć pielnika.

Chwasty, choroby i szkodniki

W uprawie grochu chwasty dwuliścienne za pomocą herbicydów należy zwalczać po siewie nasion (np. Afalonem Dyspersyjnym 450 SC), do 5 dni przed wschodami, zaś jednoliścienne po wschodach (np. Basagranem 480 SL).

Najbardziej szkodliwe dla grochu są takie choroby, jak: askochytoza, rdza grochu, mozaika zwykła grochu oraz mączniak prawdziwy grochu. Rozwojowi askochytozy można zapobiegać poprzez stosowanie zaprawionego materiału siewnego. Również aby zapobiegać pojawianiu się innych chorób na roślinach grochu, można niszczyć resztki pożniwne, stosować fungicydy oraz wykonywać głęboką orkę po zbiorach.

Do najgroźniejszych szkodników grochu należą: oprzędzik pręgowany, pachówka strąkóweczka, mszyca grochowa, strąkowiec grochowy, wciornastek grochowiec i paciornica grochowianka. Szkodniki te zwalczać za pomocą insektycydów, np. Decis 2,5 EC czy Fastac 100 EC.

Zbiór

Groch siewny można zbierać już w III dekadzie lipca bądź na początku sierpnia. Jednak rośliny dojrzewają nierównomiernie i bardzo często wylegają przed zbiorem. Przy niekorzystnej pogodzie można stosować preparaty chemiczne przyspieszające dojrzewanie i zasuszanie roślin (np. Harvarde 250 SC). Zbiór najlepiej wykonywać jednoetapowo, kiedy ok. 85% nasion jest twardych, strąki są suche, a liście i łodygi zaschnięte. Przeprowadza się go przy użyciu kombajnu z podbieraczem. Nasiona po zbiorze należy dosuszyć do wilgotności poniżej 15%.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki