Uprawa łubinu – rośliny, która ozłoci słabe stanowiska uprawne!

Uprawa łubinu żółtego Uprawa łubinu żółtego

Siew

Kwalifikowany materiał siewny łubinu wymaga wcześniejszego zaprawienia środkiem fungicydowym i insektycydowym. Aby symbioza roślin z bakteriami brodawkowymi utrzymywała się na wysokim poziomie i przynosiła korzyści, zaleca się szczepienie nasion nitraginą, najlepiej krótko przed siewem. Łubin żółty potrzebuje siewów wczesnych, przypadających na II‒III dekadę marca. Spełnienie tego warunku daje gwarancję terminowej jarowizacji, optymalnego rozwoju roślin w ciągu wegetacji. Ponadto, w okresie wczesnowiosennym gleba jest bogata w duże ilości wody pośniegowej, którą intensywnie wykorzystują kiełkujące nasiona. W uprawie na zieloną masę dopuszcza się dwutygodniowe opóźnienie terminu siewu w porównaniu do uprawy na nasiona. Wysiew łubinu żółtego w poplonie zależy od momentu zbioru rośliny przedplonowej. Zagęszczenie kiełkujących nasion na 1 m2  powinno wynosić:  90‒100 dla odmian tradycyjnych; 110‒120 dla odmian samokończących. Zwiększenie gęstości siewu sprzyja wyleganiu, natomiast w rzadkich zasiewach dochodzi do nadmiernej kumulacji uciążliwych chwasty. Ze względu na epigieiczny sposób kiełkowania łubinów, nasiona przykrywa są płytko, na głębokość 3‒4 cm. Łubin żółty uprawiany na zieloną masę, wysiewany jest najczęściej ze zbożami lub innymi gatunkami strączkowych. Nie można zapomnieć o zwiększeniu normy wysiewu o 15- 20%  (zielonka) i 25% (międzyplon) w porównaniu do uprawy na nasiona.

Zbiór

Łubin żółty osiąga dojrzałość pełną na przełomie sierpnia i września. Odmiany tradycyjne, podobnie jak wszystkie rośliny strączkowe, dojrzewają nierównomiernie. Aby nie doszło do nadmiernego rozgałęziania się roślin w warunkach wysokiej wilgotności i niskich temperatur, należy przeprowadzić desykację plantacji. Zabieg ten przyspiesza zasychanie zielonych części roślin, w tym chwastów. Jednak nadmierne przesuszenie plantacji nasiennych obniża zdolności kiełkowania i wigor nasion. Zbiór łubinu żółtego przeprowadza się przy słonecznej pogodzie, najlepiej w godzinach popołudniowych, ze względu na trudno wymłacalne strąki. Dojrzałe rośliny zbiera się jednoetapowo kombajnem. Niewysuszone ziarno łubinu ulega szybkiemu psuciu. Odpowiada za to duża zawartość białka, które szybko ulega procesom rozkładu.  

Odmiany

Krajowy rejestr zawiera zaledwie siedem odmian łubinu żółtego. Wszystkie z nich są tworami polskich stacji hodowlanych. Tylko dwie to formy samokończące, które mają małą zdolność do tworzenia niskoproduktywnych  rozgałęzień bocznych, dojrzewają równomiernie a ich strąki nie są podatne na pękanie. Średni plon nasion rośliny w roku 2013 wyniósł 204 dt/ha.

 

 

Autor: Magdalena Kuźmicka

Bibliografia:

Jadczyszyn T., Kowalczyk J., Lipiński W., „Zalecenia nawozowe dla roślin uprawy polowej i trwałych użytków zielonych” [w:] „Materiały szkoleniowe”, nr 95/2010 r.

Jasińska Z., Kotecki A., „Szczegółowa uprawa roślin”, tom 2. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Wrocław 2003 r.

Kotecki A., Malarz W., „Wpływ przedsiewnego nawożenia azotem i dolistnego nawożenia mikroelementami na rozwój i plonowanie łubinu żółtego” [w:] „Zeszyty naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, nr 207/1991 r., s. 85-97.

Krawczyk R., Mrówczyński M., „Metodyka integrowanej ochrony łubinu wąskolistnego, żółtego i białego dla producentów, wyd. Instytutu Ochrony Roślin, 2012 r.

Księżak J., „Plonowanie mieszanek łubinu wąskolistnego ze zbożami jarymi na różnych typach gleb” [w:] „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”, nr 522/2007 r., s. 255-261.

Lampart–Szczapa E., Łoza A., „Funkcjonalne składniki nasion łubinu – korzyści i potencjalne zagrożenia” [w:] „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”, nr 522/2007 r., s. 387-392.

Podleśny J., „Wpływ zaprawiania nasion nitraginą i molibdenem oraz nawożenia azotem na plonowanie łubinu białego” [w:] „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”, nr 446/1997 r., s. 287-290.

Prusiński J., „Rola kompleksu glebowego, terminu siewu, rozstawy rzędów i obsady roślin w kształtowaniu plenności łubinu żółtego” [w:] „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”, nr 446/1997 r., s 253-259

Wilczek M., „Plony nasion łubinu żółtego w zależności od nawożenia makro– i mikroelementami” [w:] „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”, nr 446/1997 r., s 267-270.

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Komentarzy (3)

  1. sebastian

    Jaka odmiane najlepiej siac na pasze dla trzody?

    • Kazik

      Z łubinu żółtego polecam odmiany Lord i Taper (Taper ma najwięcej białka, bo chyba koło 47%). Dobrze też dodać łubinu wąskolistnego, np odmiana Baron lub Zeus

  2. nowy

    a w łubinie wąskolistnym jak zwalczyć poprawnie owies głuchy? czym opryskac mozna?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki