Wszystko, co trzeba wiedzieć o siewie pszenżyta - jak, kiedy i na jakich stanowiskach
Uprawa pszenżyta jarego - praktyczne porady dotyczące siewu, pielęgnacji i zbioru
Zobacz także
Termin siewu, gęstość wysiewu i jakość materiału
Pszenżyto jare jest zbożem odznaczającym się najdłuższym okresem wegetacji. W zależności od ilości opadów czy temperatury jego fazy rozwojowe mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu. W związku z tym późny siew może powodować skrócenie poszczególnych faz rozwojowych, ponieważ zwiększa się długość dnia, a temperatura wzrasta, co w konsekwencji prowadzi do spadku plonu. Formę jarą pszenżyta ozimego można wysiewać najpóźniej do II dekady kwietnia, wcześniejszy wysiew powoduje, że rośliny są mniej wrażliwe na suszę.
Zbyt rzadki siew pszenżyta powoduje zmniejszoną obsadę kłosów oraz sprzyja rozwojowi chwastów, co prowadzi do obniżenia plonów. Siew zbyt gęsty również wpływa negatywnie na rośliny, ponieważ mniej się krzewią oraz są bardziej podatne na wyleganie i na porażanie przez choroby. Prowadzi to również do obniżenia plonów i jakości ziarna.
W zależności od terminu siewu – optymalnego lub opóźnionego oraz kompleksu glebowego ilość wysiewu pszenżyta jarego jest zróżnicowana. Na kompleksie pszennym bardzo dobry i dobrym można wysiewać ok. 450 ziarniaków na 1 m2, na pszennym wadliwym, żytnim bardzo dobrym i zbożowo-pastewnym mocnym 500 ziarniaków, a na żytnim dobrym i zbożowo-górskim 550. Na kompleksie żytnim słabym można wysiać 600 ziarniaków na 1 m2. Dodatkowo, jeżeli pszenżyto jare jest uprawiane po zbożach, to również można zwiększyć jego ilość wysiewu w zależności od stanowiska. Optymalna głębokość siewu to 2–4 cm, w rozstawie rzędów wynoszącej 10–13 cm.
Nasiona pszenżyta jarego powinny odznaczać się wysoka masą 1000 ziaren oraz wilgotnością niższą od 15%. Materiał siewny należy wymieniać co 3–4 lata. Najlepiej wysiewać nasiona kwalifikowane, które należy zaprawiać. Można do tego wykorzystywać takie zaprawy, jak: Baytan Universal 094 FS, Karbosar 400 FS czy Panoctine 350 LS. Siewki, które wyrastają z zaprawionych nasion, wytwarzają dłuższy system korzeniowy oraz mają większą masę.
Nawożenie
Nawozy potasowe i fosforowe należy rozsiewać na wiosnę przed siewem pszenżyta jarego, a jeżeli rośliny są uprawiane na glebach zwięzłych, to nawożenie można zastosować pod orkę przedzimową. Optymalne dawki nawozów powinny wynosić: 60–100 kg P2O5/ha i 80–120 kg K2O/ha.
W zależności od pogody w danym roku efektywność nawożenia azotem jest zróżnicowana. Jeśli pogoda jest sprzyjająca, to można stosować wyższe dawki azotu (od 50 kg N/ha). Dawki te należy podzielić i siać w dwóch terminach. W pierwszym stosuje się 50–60% dawki przedsiewnie, a pozostałą część w fazie strzelania w źdźbło. W zależności od kompleksów glebowych dawki azotu również mogą być zróżnicowane. Na kompleksach pszennych bardzo dobrym, dobrym oraz wadliwym można stosować 70–90 kg N/ha, na żytnim bardzo dobrym 80–100 kg N/ha, a na żytnim dobrym 90–110 kg N/ha.
Chwasty, choroby i szkodniki
Najbardziej konkurencyjnymi chwastami w zasiewach pszenżyta są: miotła zbożowa, fiołek polny, chaber bławatek, przytulia czepna, maruna bezwonna, rumian polny i rumianek pospolity. Niestety ze względu na wąską rozstawę rzędów, w którą siane jest pszenżyto jare, mechaniczne zwalczanie chwastów jest praktycznie niemożliwe. Zastosowanie bronowania w celu zwalczania chwastów w zasiewach pszenżyta jest niecelowe, a nawet szkodliwe. Najlepiej stosować herbicydy bądź metody biologiczne.
czytaj dalej...
