Choroby winorośli – czy twoje krzewy są bezpieczne? Przekonaj się!
Właściwa uprawa winorośli gwarantowany sukces przynosi!
Zobacz także
Prowadzenie winorośli
W amatorskiej uprawie winorośl prowadzi się w formie sznura poziomego. By osiągnąć pożądany efekt, potrzeba serii corocznych, specyficznych cięć kształtujących.
W pierwszym roku pozostawiamy i przywiązujemy do palika dwa najsilniejsze pędy, natomiast pozostałe wycinamy lub wyłamujemy u nasady. Na wiosnę drugiego roku życia winorośli, ścinamy je bardzo krótko, nad pierwszym lub drugim pąkiem. Dzięki temu pobudzimy roślinę do wydania długich pędów, które będziemy kształtować. Drugoroczne cięcie polega także na selekcji, gdyż musimy pozostawić jedynie kilka pędów, z których wykształcą się pnie i stałe ramiona. Po takim zabiegu, w okresie letnim, pędy powinny zahamować wzrost i wejść w okres drewnienia.
W kolejnych latach, na pędzie pionowym (łozie) wyrastają liczne pędy boczne, które przycinamy nad czwartym oczkiem. Jeden z nich – najdłuższy, najsilniejszy i rosnący w orientacji bliskiej pionowej, przywiązujemy do palika, przycinając uprzednio nad piątym lub szóstym oczkiem. Wycinania pędów nie zaprzestajemy aż do momentu, gdy łoza osiągnie średnicę 2,5 cm, co prawdopodobnie nastąpi w piątym roku. Wówczas pęd zaginamy na wysokości przygotowanego przez nas rusztowania z drutami i, licząc od miejsca zagięcia, skracamy do długości tuż nad piątym lub szóstym oczkiem. W tym czasie ogołacamy także pęd pionowy poniżej zagięcia, pozostawiając gładki pień. W ten sposób zapoczątkowaliśmy sznur poziomy winorośli. Od tej pory, rokrocznie wycinamy pędy rosnące do dołu, a wszystkie skierowane ku górze, przywiązujemy do kolejnego rozpostartego drutu.
Zasady cięcia pielęgnacyjnego:
Czas cięcia: okres od połowy marca do połowy kwietnia
- Rozrastający się poziomo pęd, zawsze tniemy nad piątym lub szóstym oczkiem, licząc od miejsca jego ubiegłorocznego przyrostu.
- Wycinamy pędy, które w danym roku owocowały, natomiast nieowocujące skracamy, zależnie od odmiany – słabiej czy silniej rosnącej – nad jednym z czterech pierwszych oczek.
- Usuwamy tzw. pasierby, czyli pędy, które wyrosły przedwcześnie.
Czas cięcia: lipiec
- Z każdego przyciętego w okresie wiosennym pędu, wyrastają dwa kolejne – z gronami i bez. Ten pierwszy przycinamy nad drugim liściem, zaś bezowocny do długości ok. 50 cm.
- Gdyby zdarzyło się, że oba wyrosłe pędy nie mają owoców, to wycinamy ten rosnący dalej od nasady, a drugi skracamy tam samo, jak miało to miejsce w sytuacji opisanej powyżej, czyli do długości ok. 50 cm.
- Ponadto pozbywamy się krótkich, młodych pędów z łozy i nasady pędów owoconośnych oraz wycinamy charakterystyczne dla winorośli wąsy.
Pielęgnacja
Atrakcyjne grona przyciągają uwagę ptaków, dlatego też podstawową ochroną powinniśmy otoczyć sznur, gdy tylko owoce zaczną dojrzewać. W tym celu najlepiej owinąć winorośl plastikową siatką ogrodniczą na tyle gęstą, by nie przedostał się przez nią dziób żadnego szpaka czy innego żerującego na naszych krzewach ptaka. Dodatkowo, w ramach ochrony przed owadami, pojedyncze grona można „ubrać” w specjalne woreczki dostępne w sklepach ogrodniczych. Oczywiście nie wpływają one niekorzystnie na wzrost i dojrzewanie owoców, gdyż są przepuszczalne.
Niezwykle ważne jest utrzymanie przestrzeni wokół winorośli w prawidłowej kondycji. Pozwoli na to systematyczne odchwaszczanie ziemi. W przypadku amatorskiej uprawy warto zrezygnować z środków chemicznych w postaci herbicydów na rzecz mechanicznego motykowania. Stosowanie substancji chwastobójczych będzie zasadne na większych plantacjach.
Ostatni krok to obserwacja, dzięki której w odpowiednim momencie uda nam się wytropić szkodnika lub zdiagnozować chorobę. Jest to o tyle ważne, że wówczas będziemy mogli odpowiednio wcześnie rozpocząć przeciwdziałanie. Warto zatem doglądać nasze grona dość często, by nie przegapić tego momentu. Najczęściej atakującym winorośl szkodnikiem są mszyce, zaś wśród chorób wymienić należy mączniaka rzekomego oraz mączniaka prawdziwego winorośli, a także powszechnego pogromcę drzewek i krzewów owocowych, czyli szarą pleśń.
Zbiory
W zależności od odmiany, winogrona dojrzewają w okresie od końca sierpnia, a zbiory trwają aż do października. Kiedy grona osiągną intensywną barwę, odcinamy je przy użyciu sekatora, pozostawiając kilkucentymetrowy zapas na pędzie. Nie ucierpi na tym winorośl, a jednocześnie nieco wydłużymy czas przechowywania gron.
Bibliografia:
Bernat A., „ABC ogrodnictwa”, wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2011 r., s. 282-284.
Czynczyk A., Lange E., Mika A. i in., „Sadownictwo, podręcznik dla uczniów techników ogrodniczych”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r., s. 443-451.
Gruca Z., „Jak odnowić sad?” [w:] „Tygodnik rolniczy”, nr 41/2011 r., s. 74-75.
Myśliwiec R., „Winorośl w ogrodzie”, PWRiL, Warszawa 2006 r.
Myśliwiec R., „Uprawa winorośli”, PWRiL, Warszawa 2013 r.
Prat J.-Y., „ABC Sadownictwa”, Delta, Warszawa 2010 r., s. 134-143.
