Jak odpowiednio zbudować i wyposażyć wolierę dla bażantów? Wyjaśniamy!
Wszystko, co trzeba wiedzieć o żywieniu i paszach dla gołębi
Zobacz także
Różnice w żywieniu niektórych ras
Żywienie komplikuje się również jeśli hodowca marzy o gołębniku wypełnionym różnymi rasami gołębi. Rasy krótkodziobe ze względu na nietypową budowę dzioba nie są w stanie pobierać całych ziaren i nasion oraz wykarmić swojego potomstwa. Podaje się im karmę w postaci ześrutowanej lub gniecionej, a młode karmi się samodzielnie lub podstawia pod mamki długodziobe, co stwarza niemałe problemy, ze względu na częstotliwość karmienia i pracochłonność. Rasy długodziobe nie mają takich problemów z pobieraniem paszy i mogą wykarmić młode.
Gołębie dzieli się również ze względu na masę ciała. Można wyróżnić rasy lekkie, średnio-ciężkie i ciężkie. Każdy z typów pobiera inne ilości paszy dziennie. Gołębie ras lekkich na dzień potrzebują 15-25 g mieszanki, średnio-ciężkich 25-35 g paszy, a ciężkich 35-50 g. Należy zdawać sobie sprawę z tego jakiego zużycia paszy należy się spodziewać.
Żywienie piskląt
Pisklęta gołębi po wykluciu są żywione przez swoje matki mleczkiem. Mleczko jest to serowata, żółtawa, wysokoenergetyczna wydzielina powstająca poprzez złuszczanie nabłonka wola. Jest produkowana przez 20 pierwszych dni życia. Matki podają mleczko bezpośrednio do dzioba młodym. Po upływie tego okresu, matki rozpoczynają karmienie zmiękczonym ziarnem i nasionami w wolu.
W momencie odsadzania pisklęta samodzielnie pobierają pszenicę, z czasem do dawki dodaje się jęczmień, wykę i peluszkę. Dobre wyniki żywieniowe osiąga się stosując żywienie oparte na takim składzie procentowym po odsadzeniu ; 20% jęczmienia, 40% pszenicy, 20% wyki, 20% peluszki. Zmiany w udziale procentowym pasz mają na celu dostosowanie zawartości składników pokarmowych do zapotrzebowania organizmu, znajdującego się konkretnym stanie fizjologicznym.
Nieprawidłowe żywienie gołębi może spowodować zatuczenie, apatię, wypadanie piór, krzywicę nóg młodych ptaków oraz biegunki. Nieodpowiednie, mało zróżnicowane żywienie może również doprowadzić do opuszczenia na stałe ówczesnego gołębnika, w momencie znalezienia lepszego żerowiska przez ptaki.
Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska
Bibliografia:
- Gołębie : ich rasy i hodowla. Herman W., Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1963, 79-81
- Gołębie rasowe. Litwiński R., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1995, ISBN 83-09-01597-6, 21-25
- Żywienie drobiu. Bączkowska H., Ślósarz A., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, ISBN 83-09-01125-3, 136-170
- Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Podstawy szczegółowego żywienia zwierząt. Jamroz D., Potkański A., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13515-8, 412-414, 421
Zobacz także
-
-
47335 , 1 , 1 , 0 Hodowla kuropatw - poruszamy najważniejsze aspekty
-
59038 , 1 , 0 , 0 Przepiórka japońska - wszystko, co warto o niej wiedzieć!
-