Zapylanie pomidorów - naturalne, sztuczne, w szklarni i domu

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Wykorzystanie trzmieli

W okresie kwitnienia pomidorów powinniśmy wietrzyć obiekt, co umożliwi dostanie się do niego owadów zapylających. Obecnie w uprawie pod osłonami coraz częściej wykorzystuje się trzmiele, zazwyczaj jest to trzmiel ziemny (Bombus terrestris). Stosuje się je, ponieważ ich budowa ciała pozwala na bardzo efektywne przenoszenie pyłku, a owad w ciągu minuty może odwiedzić nawet 30 kwiatów. Gotowy ul wprowadza się pod osłony w okresie zakwitania pierwszych kwiatów. Jako że kwiaty pomidorów nie zawierają nektaru, domek powinien być zaopatrzony w pożywkę. Długość życia jednej rodziny to ok. 8–12 tygodni. Standardowy ul wystarcza na ok. 2000 mkw. uprawy pomidorów kulistych lub 1250 mkw. koktajlowych. W sprzedaży dostępne są również małe ule przeznaczone na powierzchnię 750 mkw. Aby uzyskać dobre efekty, należy stale kontrolować aktywność trzmieli, sprawdzać ule i żywotność owadów. Skuteczność zapylania zależy od fazy rozwinięcia kwiatów. Procent zapylonych kwiatów możemy łatwo oszacować, ponieważ płatki korony odwiedzonych przez trzmiele kwiatów brązowieją. Jeśli liczba zapylonych kwiatów jest niewielka, prawdopodobnie będziemy musieli uzupełnić rodziny trzmieli. Oblot kwiatów przez owady następuje zazwyczaj rano i po południu, czyli w momencie najbardziej korzystnym do zapłodnienia. Owoce zapylone przez owady dojrzewają bardziej równomiernie, są bardziej jędrne i mają mniej wolnych przestrzeni w środku.

Hormonizacja

Hormonizacja pomidorów polega na opryskiwaniu roztworem naturalnych lub syntetycznych inhibitorów poprawiających zawiązywanie się owoców. Preparaty te zwiększają też jakość i ilość uzyskanego plonu. Zabieg powinien być przeprowadzany, gdy występują niesprzyjające warunki do zawiązywania owoców. Obecnie w uprawie pomidorów stosowane są regulatory wzrostu Betokson Super 050 SL oraz Betoksan R (dopuszczone do obrotu 11.05.2013 r.). Środki te muszą być stosowane ściśle według zaleceń. Oprysk przeprowadza się co 3–5 dni w miarę rozwijania się kolejnych kwiatów, choć dużo lepiej sprawdza się maczanie w roztworze całych gron. Użycie zbyt wysokiego stężenia środków może powodować zniekształcenie, powstawanie pustych przestrzeni oraz pogorszenia jakości owoców. Powstałe w wyniku hormonizacji owoce nie mają nasion i charakteryzują się mniejszą zawartością wapnia.

Autor: Justyna Przasnyska