Żurawina wielkoowocowa w uprawie amatorskiej. Porady praktyczne

Zobacz także

Zbiór owoców

Na małych plantacjach lub w ogrodach przydomowych, na których sadzona jest niewielka liczba krzewów, stosujemy zbiór ręczny. Na wielkich obszarach, co jest powszechne w Stanach Zjednoczonych i niektórych częściach Kanady, od lat stosuje się specjalną technologię zbioru wykorzystującą charakterystyczną cechę żurawiny. Otóż jej owoce w środku mają puste przestrzenie powietrzne, pozwalające na unoszenie się ich na powierzchni wody. Wobec tego w celu zebrania plonu zalewa się plantację wodą, pokrywając całe rośliny. Owoce pod wpływem napierającego ciśnienia odrywają się od pędów i unoszą na powierzchnię wody, zbierane są później specjalistyczną maszyną.

Autor: inż. ogrodnictwa Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Dziubiak M., „Owoce jagodowe przez cały sezon. Cz. II” [w:] „Działkowiec”, nr 8/2005 r., s. 57.

Gruca Z., „Owocowe rarytasy”, wyd. Działkowiec, Warszawa 2010 r., s. 47–49.

Kawecki Z., Łojko R., Pilarek B., „Mało znane rośliny sadownicze”, Wyd. UWM, Olsztyn 2007 r., s. 215–227.

Legańska Z. (red.), „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002 r., s. 460–467.

Majewski M., „Pyszna żurawina” [w:] „Kwietnik”, nr 2/2009 r., s. 58.

Pieniążek S.A. (red.), „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 56; 585–586.

Rejman A. (red.), „Pomologia”, PWRiL, Warszawa 1994 r., s. 594–602.

Wyrzykowska M., „Żurawina dla zdrowia” [w:] „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, nr 42/2013 r., s. 27.