Cięcie brzoskwini – podpowiadamy, jak to właściwie zrobić
Zwalczamy najgroźniejsze choroby brzoskwiń!
Zobacz także
Dziurkowatość liści drzew pestkowych
Sprawcą choroby jest grzyb Clasterosporium carpophilum. Objawia się szarozielonymi plamkami z czarną otoczką, z czasem brunatniejącymi. W miejscu plam tkanka liścia wykrusza się, tworząc dziurki. Objawy występują również na owocach i pędach – rzadziej. Grzyb zimuje na porażonych pędach.
Ospowatość (szarka) śliwy
Choroba wywoływana przez wirusa ospowatości śliwy (Plum pox virus, PPV). Objawy nie zawsze są widoczne, pierwsze pojawiają się na liściach zaraz po kwitnieniu. Porażone młode liście ulegają deformacjom i przebarwieniom. Objawy szarki z łatwością można pomylić z objawami żerowania mszyc i szpecieli bądź przemarznięć spowodowanych przymrozkami wiosennymi. Na porażonych owocach pojawiają się pierścieniowe plamy. Owoce tracą walory smakowe i wcześniej opadają. Zaleca się karczować drzewa i palić. Wirus przenoszony jest często przy wegetatywnym rozmnażaniu drzewek. Może być również przenoszony przez mszyce w sposób nietrwały (np. mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana). Zwalczanie owych szkodników ogranicza występowanie szarki. Należy przeprowadzać opryski (np. Karate Zeon 050 CS) po pojawieniu się pierwszych szkodników. Zaleca się wykonywanie lustracji do końca czerwca pod kątem obecności objawów szarki.
Nekrotyczna pierścieniowa plamistość drzew pestkowych
Czynnikiem chorobotwórczym jest wirus nekrotycznej pierścieniowej plamistości wiśni (Prunus necrotic ringspot virus, PNRSV). Przebieg choroby dzieli się na dwie fazy: faza szoku i faza chroniczna. Faza szoku występuje w pierwszym lub drugim roku po porażeniu, powodując brunatnienie, zasychanie i opadanie pąków. Na młodych liściach pojawiają się chlorotyczne plamy i pierścienie, które następnie przekształcają się w nekrozy, zasychają i wykruszają. W kolejnych latach objawy zanikają, drzewo pozostaje jedynie nosicielem wirusa. Czasem na liściach mogą pojawić się drobne chlorozy. Wirus przenoszony jest z materiałem szkółkarskim podczas rozmnażania podkładek.
Srebrzystość liści
Sprawcą choroby jest grzyb Chondrostereum purpureum. Największą podatność drzewa wykazują wczesną wiosną i jesienią. Grzyb ten to pasożyt ran, szczególnie ważne jest staranne cięcie drzew. Łatwo rozpoznawany przez płaskie, fioletowoczerwone lub fioletowoszare owocniki dachówkowato ułożone na pniach. Grzybnia wytwarza toksynę, która dostaje się do wiązek przewodzących, rozprzestrzeniając się po całej roślinie. Substancja toksyczna powoduje przebarwienia liści na charakterystyczną, szarą barwę. Choroba powoduje zamieranie pędów, liści, korzeni, a nawet całych roślin. Należy usuwać martwe, porażone części drzewa. Bardzo ważne są staranne cięcie i zbiór owoców, by nie doprowadzić do uszkodzeń. Zaleca się również ochronę ran po wiosennym cięciu specjalnymi preparatami.
Guzowatość korzeni
Chorobę powoduje bakteria Agrobacterium tumefaciens. Jest szkodliwa przede wszystkim dla młodych drzew – siewek i podkładek. Szczególnie uciążliwa w szkółkach. Ważne są utrzymywanie odpowiedniego pH gleby i wybór stanowiska. Bakteria żyje w glebie i dobrze rozwija się w obojętnym i lekko zasadowym odczynie, pH nie powinno przekraczać 6–6,5.
Objawia się zgrubieniami i guzami na korzeniach. Infekuje przez zranienia. Powoduje osłabiony wzrost drzew. Do zwalczania często wykorzystywana jest metoda biologiczna – preparat z bakteriami Agrobacterium radiobacter K 84, które produkują agrocynę, antybiotyk hamujący rozwój Agrobacterium tumefaciens.
Wertycylioza
Choroba wywoływana przez grzyb Verticillium dahliae. Rzadko poraża rośliny. Zazwyczaj infekuje młode drzewka posadzone w zbyt wilgotnej ziemi, najczęściej po uprawach pomidorów i truskawek. Grzybnia przerasta tkankę naczyniową, wydziela toksyny, przez co blokuje przepływ asymilatów. Korzenie zamierają, liście żółkną, zasychają i opadają. Na przekroju pędu widoczne są brunatne wiązki przewodzące. W przypadku silnego porażenia przez wertycyliozę dochodzi do zamierania drzew.
Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa
Bibliografia:
Czarnackoa A. (red.) „Program ochrony roślin sadowniczych 2014”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r.
Grabowski M., „Choroby drzew owocowych”, Plantpress, Kraków 2014 r., s. 120–123.
Jakubowski T., „Brzoskwinie i morele”, wyd. Działkowiec, Warszawa 2002 r., s. 77–84.
Klimek G., „Sadownictwo”, WSiP, Warszawa 2000 r., s. 167–169.
Meudec G., Prat J., Retournard D., „Choroby i szkodniki drzew i krzewów owocowych”,wyd. Delta, Warszawa 2007 r., s. 126–147.
Mika A., „Sad dochodowy”, wyd. Hortpress, Warszawa 2010 r., s. 285–287.
Paduch-Cichal E., „Choroby roślin sadowniczych powodowane przez wiroidy i wirusy”, PWRiL, Warszawa 2011 r., s. 64–72.
Pieniążek S.A., „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 315–339.
