Najlepsze pasze dla kur i drobiu - przegląd i charakterystyka
Żywienie kur niosek: Jak i czym karmić kury nioski?
Zobacz także
Okres odchowu
Jest zarazem czasem intensywnego wzrostu i rozwoju drobiu. Szczególnie ważne staje się zaopatrzenie młodych organizmów w pełnowartościowe białko. Umożliwi to osiągnięcie przez nie dojrzałości płciowej w odpowiednim czasie. Nie należy jednak karmić kurcząt zbyt intensywnie. Może to skutkować zbyt szybkim wejściem w okres nieśności, co będzie skutkować znoszeniem jaj małych rozmiarów. Braki niezbędnych składników pokarmowych doprowadzą z kolei do zahamowania wzrostu, gorszego zużycia paszy i podatności na choroby. Trzeba także uważać na odpowiednią podaż węglowodanów. Nadmiar energii w paszy bowiem prowadzi szybko do utuczenia ptaków i gorszej nieśności.
Kurczętom warto zadawać mieszanki przemysłowe pełnoporcjowe przeznaczone dla tej grupy produkcyjnej. Pasza dla pierwszego okresu odchowu ma postać kruszoną. Można ją zadawać już od pierwszego dnia życia. Od około 5 tygodnia zaleca się żywienie mieszankami sypkimi. Właściwości fizyczne paszy nie są bez znaczenia. Forma sypka jest wolniej wyjadana przez drób i jej pasaż przez przewód pokarmowy jest wolniejszy. Jest więc dokładniej trawiona i zapewnia poczucie sytości.
W przypadku chowu przyzagrodowego na początku można ptaki żywic kaszą kukurydzianą, płatkami owsianymi czy drobno posiekaną świeżą zielonką. Paszę uzupełniamy w białko poprzez dodatek pokruszonych skorupek jaj. Powyżej czwartego tygodnia życia można już podawać ziarna zbóż lub śruty zbożowe. Należy pamiętać o suplementowaniu mieszankami witaminowo – mineralnymi, aby nie doprowadzić do niedoborów w okresie wzrostu.
Okres nieśności
Żywienie kur niosek w tym okresie zależy od masy ciała. Kury typu lekkiego mają szybką przemianę materii, wymagają więc większych porcji węglowodanów w paszy. Najczęściej żywione są do woli. Zapotrzebowanie na energię zależy także od systemu chowu i temperatury. Wymagana podaż wysokiej jakości białka zależy od nieśności. Do wytwarzania prawidłowych skorupek jaj konieczne jest zapewnienie odpowiednich proporcji wapnia do fosforu w paszy. Kury typu ciężkiego mają tendencję do otłuszczania się w przypadku ciągłej dostępności pożywienia. Podaż paszy zwiększa się w początkowym okresie nieśności oraz w czasie pierzenia. Wyróżnia się chów intensywny i ekstensywny (ten ostatni praktykowany jest głównie w gospodarstwach przydomowych z niewielką liczbą ptaków).
Chów intensywny stosowany jest w hodowlach wielotowarowych. Tu żywienie oparte jest na pełnoporcjowych mieszankach przemysłowych zapewniających pokrycie zapotrzebowania na składniki pokarmowe dla prawidłowej produkcji jaj. Do pasz przeważnie dodawane są enzymy zwiększające później strawność ich składników. Stosowane są także mieszanki witaminowo – mineralne.
W chowie ekstensywnym wykorzystywane są pasze dostępne w gospodarstwie. Są to przeważnie ziemniaki, susze z zielonek, roztarta marchew, buraki czy kapusta. Poza tym kury przeważnie mają dostęp do zielonych wybiegów skąd pobierają część pożywienia. Swoboda ruchów, świeże powietrze i działanie naturalnego światła promieni słonecznych bardzo korzystnie wpływają na nieśność i jakość pozyskiwanych jaj.
Bibliografia:
M.Dymnicka, J.L.Sokół (red.), Podstawy żywienia zwierząt, Wydawnictwo SGGW, 2001 r.
A.Sternm Przydomowy chów drobiu, Wydawnictwo Multico, 2008 r.
A.Lipiec, R.K.Pisarski, Paszoznawstwo, Wydawnictwo UP Lublin, 2010 r.
H.Jeroch, A.Lipiec (red.), Pasze i dodatki paszowe, Wydawnictwo PWRiL, 2012 r.
S.Smulikowska, A. Rutkowski (red.), Normy żywienia drobiu, Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierzą PAN, 2005 r.
B.Peitz, L.Peitz, Hodowla kur, Wydawnictwo RM, 2009 r.
J.Jankowski (red.), Hodowla i użytkowanie drobiu, Wydawnictwo PWRiL, 2012 r.
