Czy kukurydza nadrobi wiosenne straty?
Niekorzystne warunki pogodowe na początku sezonu wegetacyjnego zredukowały wielkość
plonowania kukurydzy. Susza w połączeniu z niską temperaturą i lokalnymi przymrozkami
zahamowały już na starcie rozwój roślin. Na przełomie maja i czerwca opóźnienie w rozwoju, w
porównaniu z poprzednimi latami, szacowano na trzy tygodnie. Na szczęście pogoda radykalnie się
zmieniła. Zrobiło się ciepło i słonecznie. Do tego pada, głównie podczas popołudniowych burz. To
korzystne warunki dla dalszego rozwoju kukurydzy. Rośliny nadrabiają straty związane z
opóźnieniem wegetacji. By je maksymalnie zredukować należy zapewnić młodym, osłabionym
roślinom komfortowe warunki dalszego wzrostu.
Na tym etapie rozwoju następuje bardzo szybki, nawet do kilku centymetrów na dobę, wzrost
łodygi, poprzez wydłużanie się międzywęźli, począwszy od najniżej położonego. W fazie rozwoju
liści wskazane jest zastosować dolistnie magnez oraz szczególnie ważny dla tej rośliny cynk i bor.
Należy zwrócić szczególną uwagę także na bilansowanie składników drugoplanowych oraz
dostarczenie odpowiedniej ilości mikroelementów.
Bor bierze udział w kształtowaniu struktury ścian komórkowych, pośrednio odpowiedzialny jest za
tworzenie silnej łodygi. Kontroluje aktywność auksyn, które stymulują wzrost najmłodszych
komórek. Pierwiastek ten oddziałuje na zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe, przede
wszystkim fosfor i potas. Aktualnie rośliny kukurydzy wytwarzają zawiązki kolby. Deficyt boru w
tym newralgicznym okresie jest szczególnie niebezpieczny ze względu na późniejsze słabe
wykształcenie kolb i zawiązywanie ziarniaków. W czasie kwitnienia składnik ten odpowiada
za wzrost łagiewki pyłkowej. Zapewnia rozwój kwiatów i pyłku, co korzystnie przekłada się na
ilość zawiązanych ziarniaków w kolbie – warunkuje prawidłowe wypełnienie kolb poprzez udział w
transporcie węglowodanów. Niedobór boru w okresie wzrostu wegetatywnego kukurydzy zwiększa
podatność roślin na wyleganie. Deficyt w trakcie kwitnienia prowadzi do ubytku ziarniaków
w kolbach (kolby słabo wykształcone, o nierównomiernym przebiegu rzędów i nieregularnym
uziarnieniu – szczerbatość kolb).
Z kolei cynk jest pierwiastkiem o dużym znaczeniu plonotwórczym. Efektywnie pomaga
przetworzyć pobrane składniki, głównie azot, zwiększa jego pobieranie, co warunkuje odpowiednią
długość kolb i dużą liczbę ziarniaków w kolbie. Podobnie, jak bor, poprzez współudział w syntezie
auksyn oddziałuje na prawidłowy wzrost i rozwój roślin. Ponadto intensyfikuje proces fotosyntezy,
dzięki czemu wydłuża żywotność liści i zwiększenie się masy ziarniaków. Dobre zaopatrzenie
roślin w cynk ma też znaczenie dla uzyskania dobrych parametrów jakościowych i biologicznych
poprzez zwiększenie zawartości cynku łatwo przyswajalnego przez organizmy wyższe.
Z wymienionych wcześniej składników drugoplanowych na szczególną uwagę zasługuje też siarka,
która poprawia parametry jakościowe plonu. Istota plonotwórczego znaczenia siarki tkwi we
współdziałaniu z azotem – siarka zwiększa wykorzystanie azotu. Wpływa korzystnie na
wytwarzanie chlorofilu. Kukurydza nie jest typowym gatunkiem wrażliwym na deficyt siarki, ale
jako roślina intensywna potrzebuje także dostarczenia odpowiednich ilości tego pierwiastka.
Rośliny pobierają niewielkie ilości mikroelementów, ale są one niezbędne dla prawidłowego
rozwoju i plonowania roślin. Niedobór nawet jednego ze składników pokarmowych zawsze
skutkuje spadkiem wielkości i jakości plonu. Odżywianie osłabionych niekorzystnymi w tym roku
warunkami atmosferycznymi roślin jest szczególnie istotne, tym bardziej iż oznaki niedoborów na
młodych roślinach często nie są jednoznaczne lub mają charakter ukryty – dlatego ważna jest
profilaktyka. Dokarmianie dolistne jest najefektywniejszym sposobem dostarczenia
mikroelementów roślinom. Jednym z efektywnych narzędzi jest zastosowanie preparatów
dedykowanych konkretnej uprawie. Przykładem może być Plonvit Kukurydza. To
wieloskładnikowy nawóz przeznaczony do dolistnego dokarmiania plantacji tej rośliny. Szybko i
skutecznie dostarcza roślinom mikroelementy w proporcjach odpowiadających wymaganiom
pokarmowym kukurydzy, ze szczególnym uwzględnieniem cynku i boru, na niedobory których
kukurydza jest bardzo wrażliwa. Mikroelementy są schelatowane, dzięki czemu w pełni dostępne
dla roślin. Nawóz zawiera także magnez oraz azot poprawiający pobieranie i przyswajanie
mikroskładników. W jego składzie znajduje się także siarka, miedź, tytan, molibden czy żelazo.
Kukurydze zasiane zostały w tym roku stosunkowo wcześnie, ale ich stan rozwojowy w wielu
regionach, mimo poprawy aury, pozostawia wiele do życzenia. Każdy dzień jest na wagę złota i
należy zrobić wszystko, aby zapewnić roślinom optymalne warunki dalszego wzrostu, a przede
wszystkim składniki niezbędne do ich prawidłowego rozwoju.
Anna Rogowska
Informacje o autorze:
