Jakie sadzonki winorośli warto kupić? Odpowiadamy

1/6 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Odmiany winorośli

Krzewy winorośli dzieli się ze względu na barwę ich owoców na odmiany: zielonożółte, do których należą m.in. Aurora, Iza, Himrod czy Skarb Panomii; ciemnogranatowe, wśród których wymienić można Cascade, Agat, New York, Muscat czy Alden; oraz różowe, do których zaliczają się Canadice, Perła Czabańska czy Chrupka Różowa. Gama odmian jest niezwykle szeroka i pokrywa okres dojrzewania od drugiej połowy sierpnia do października. Jeśli plantacja będzie obejmować kilka krzewów winorośli, zaleca się sadzić odmiany dojrzewające w różnym czasie.

Pielęgnacja sadzonek

Sadzonki należy podlewać jedynie w okresach przedłużającej się suszy, ponieważ winorośl wytwarza niezwykle silny system korzeniowy, który pozwala na korzystnie z wody głęboko ukrytej w glebie. Należy dbać o porządek pod krzewem winorośli i unikać okopywania, które mogłoby uszkodzić delikatne korzenie powierzchniowe. Zaleca się co roku w okresie wczesnej wiosny dodawać do gleby 35 g siarczany amonu, a co dwa lata w okresie wczesnej wiosny 30 g superfosfatu i 30 g siarczanu potasu na 1 m².

Sadzonki winorośli rosną szybko i wytwarzają wiele zbędnych pędów, zwłaszcza w kątach liści, w związku z czym niezbędne jest ich szybkie usunięcie. Należy pamiętać o zasadzie, by nie przycinać winorośli w okresie wiosennym, gdyż z powierzchni cięcia wypływają wtedy duże ilości soku. Należy odczekać, aż pędy owoconośne osiągną długość 2-3 cm, stąd zalecany termin to 15-20 kwietnia.

W pierwszym roku po posadzeniu sadzonkę jednopędową należy ściąć powyżej piątego lub szóstego pąka, licząc od nasady. Przez pierwsze cztery i pięciu lat wszystkie pędy boczne, które wyrastają z pędu pionowego (łozy) ścina się powyżej czwartego oczka, natomiast pęd, który wyrósł najwyżej, ścina się powyżej piątego-szóstego oczka i przywiązuje się do pionowego palika. W piątym lub szóstym roku, gdy łoza będzie mieć średnicę 3 cm, trzeba zgiąć ją delikatnie i przywiązać na wybranej wysokości do poziomego drutu. Ponownie przycina się pędy powyżej piątego lub szóstego oczka, a także usuwa wszystkie pędy boczne znajdujące się poniżej zgięcia. W lecie usuwa się pędy boczne, które rosną do dołu, rozpina się pionowo te, które rosną do góry.

Każdego następnego roku, zaczynając od szóstego lub siódmego roku, należy ściąć pęd główny powyżej piątego lub szóstego oczka, licząc od nasady pędu ubiegłorocznego. Istotne jest, by w tym czasie usunąć pędy owoconośne, które już owocowały, zaś pozostałe ściąć powyżej drugiego, trzeciego lub czwartego oczka (zależnie od odmiany), licząc od nasady. Jeśli pozostały pęd posiada więcej niż dwa oczka, uszczykuje się nadliczbowe pąki, pozostawiając jeden u nasady, a drugi na końcu pędu.

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

„ABC ogrodnictwa”, wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2011, s. 282-287.
Czynczyk Alojzy „Szkółkarstwo sadownicze”, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2012, wydanie trzecie, s. 302-304.
Myśliwiec Roman „Uprawa winorośli”, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2013, s. 66-81.
Myśliwiec Roman „Winorośl w ogrodzie”, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, s. 16-19
Prat Jean-Yves „ABC sadownictwa”, wyd. Delta, Warszawa 2010, s. 134-144.
„Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002, s. 443-451.