Kiedy siać fasolę? Poznaj najważniejsze zasady dotyczące siewu fasoli szparagowej

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Odmiany tyczne wysiewa się tylko raz w połowie maja i plonują one od lipca do połowy września. Siew następuje pasowo, w dwóch rzędach odległych o 40-60 cm, zostawiając wolny pas szerokości ok. 80 cm. Należy pamiętać, że fasola tyczna wymaga podpór z tyczek drewnianych lub stalowych. Wbija się je przed siewem lub 2-3 tygodnie po nim. Natomiast fasolę na suche nasiona wysiewa się jedynie w najwcześniejszym terminie, w połowie maja, bo tylko wtedy nasiona mogą osiągnąć pełną dojrzałość przy zbiorze.

Nasiona fasoli szparagowej najlepiej siać gniazdowo, po 2-3 w jednym gnieździe, w rzędach odległych o ok. 40-50 cm, umieszczając je w większej, ok. 10 cm rozstawie, ze względu na jej kilkakrotny zbiór. Głębokość siewu powinna wynosić od 2 do 5 cm, w zależności od gleby. Głębsze umieszczenie nasion zabezpiecza przed ich wypłukaniem z ziemi.

Norma siewu zależy od wielkości nasion, ich wartości użytkowej i rozstawy. Na obsianie 1 m²przydomowego ogródka potrzebne będzie w zależności od odmiany ok. 9-12 g nasion. W uprawie towarowej na hektar potrzebne będzie 90-130 kg fasoli szparagowej i 70-200 kg fasoli uprawnej na nasiona.

Właściwości

Fasola jest warzywem lekkostrawnym i niskokalorycznym. Ma dużą wartość odżywczą, jej strąki zawierają witaminę C, karoten, sole wapnia, fosforu i żelaza – co ciekawe, odmiany zielonostrąkowe mają ich więcej niż żółtostrąkowe. Jej nasiona są bogate w białko, stąd często zastępują w diecie białko zwierzęce. Ze względu na dietetyczność potrawy z fasoli szparagowej są zalecane przy cukrzycy, chorobach infekcyjnych i systemu nerwowego.

Bogatą ofertę nasion fasoli do siewu znajdziesz tutaj

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

„Fasola szparagowa karłowa” Łabuda Helena, [w:] „Działkowiec”, nr 6/2008 (694), s. 51.
Grabowska Aneta, Jędrszczyk Elżbieta, Sękara Agnieszka „Odmianoznawstwo roślin warzywnych”, Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, Kraków 2013, s. 108-113.
„Hodowla roślin warzywnych” pod red. Niemirowicz-Szczytt Katarzyny, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 1993, s. 250-255.
Kołota Eugeniusz, Orłowski Marian, Biesiada Anita „Warzywnictwo”, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2007, s. 405-412.
Orłowski Marian, Kołota Eugeniusz „Uprawa warzyw”, wyd. Brasika, Szczecin 1993, s. 195-202.
„Letnie siewy warzyw” Franczuk Jolanta, [w:] „Działkowiec”, nr 7/2007, s. 48-49.
„Sadownictwo i warzywnictwo” pod red. Kaweckiego Zdzisława i Krysińskiej Wandy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 319-321.
Sikora Elżbieta „Ogród warzywny przy domu”, wyd. Hortpress, Warszawa 2011, s. 132.
„Uprawa warzyw w polu”, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 1994, s. 244-255.
„Warzywnictwo”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1999, s. 146-152.