Kurniki przydomowe. Niezbędne informacje o konstrukcji i wyposażeniu
Kura karmazyn (rhode island red) - popularna rasa kury domowej o ciemnobrązowym upierzeniu
Zobacz także
Kura Rhode Island Red, znana w Polsce jako karmazyn, należy do typu nieśnego średnio-ciężkiego, nazywanego też ogólnoużytkowym. Ta amerykańska rasa, świetnie przystosowana do chowu ekstensywnego, szybko zdobyła popularność na całym świecie. Rhodelandy to doskonały wybór dla hodowcy-amatora, który decyduje się na utrzymywanie stadka kur w celu zaopatrywania gospodarstwa w jaja i mięso.
Pochodzenie i charakterystyka
Oryginalna nazwa rasy wywodzi się od stanu Rhode Island, w którym ptaki te wyhodowano. Wśród ich przodków znajdują się różne rasy kur malajskich, dominikańskich i włoskich. W naszym kraju rhodelandy zyskały sobie przydomek karmazynów ze względu na intensywną, mahoniową barwę upierzenia. Pióra o metalicznym połysku mogą przyjmować różne odcienie kolorystyczne, od ciemnoczerwonego do niemal czarnego. Ptaki mają pojedyncze, dość małe grzebienie, czerwone zausznice i żółte skoki. Kury w 20. tygodniu życia ważą 1,7-1,9 kg, koguty zaś – 2,0-2,5 kg. Jak przystało na typ mieszany, nieśno-mięsny, cechują się mocną budową ciała – zarówno części piersiowe, jak i brzuszne tułowia są dobrze rozwinięte. Karmazyny mają żywy temperament, są ciekawskie i mało płochliwe. Najlepiej czują się na przestronnym wybiegu, porośniętym zieloną roślinnością, gdzie mogą do woli grzebać. Kury są łagodne i dobrze sprawdzają się w roli mamek, koguty natomiast wykazują skłonność do agresji. Obecnie czystorasowe karmazyny są dość rzadko spotykane w chowie przyzagrodowym, ale dużą popularnością cieszą się ich mieszańce – kury rosa i messa.
Wydajność nieśna
Przedstawiciele rasy Rhode Island Red dojrzewają dość późno. Kury zaczynają się nieść w okresie od 170. do 190. dnia życia. W Ameryce ich nieśność wynosi 200-230 jaj rocznie, w Polsce niestety nie osiągają aż tak dobrych wyników i zazwyczaj znoszą do 180 jaj rocznie. Jaja są duże – osiągają masę ok. 57-62 g – a ich skorupy przybierają kolor od jasno- do ciemnobrązowego.
Żywienie niosek
Aby w pełni wykorzystać potencjał karmazynów jako niosek, należy prawidłowo zbilansować ich dietę. W chowie przydomowym kury karmi się zazwyczaj mieszankami zbóż. Najwartościowszym z nich jest kukurydza, która w porównaniu do innych materiałów paszowych ma bardzo wysoką wartość energetyczną, a jednocześnie zawiera stosunkowo niewiele włókna surowego. Optymalny udział śruty kukurydzianej w mieszance paszowej wynosi 30-40%. Na polskim rynku kukurydza osiąga jednak wysokie ceny i stosowanie dużych jej ilości, zwłaszcza w chowie przyzagrodowym, może okazać się nieopłacalne. Spośród tańszych krajowych zbóż warto wybierać przede wszystkim pszenicę (20-40% mieszanki), wskazany jest też dodatek owsa (10-30%) i jęczmienia (20-30%). Unikajmy skarmiania żyta, którego istotną wadą jest wysoka zawartość polisacharydów nieskrobiowych. Związki te zwiększają wytwarzanie śluzu w przewodzie pokarmowym, co utrudnia wchłanianie składników odżywczych i wody – jest to zjawisko szkodliwe zwłaszcza dla młodych ptaków. Nasiona roślin strączkowych, traktowane w żywieniu drobiu jako cenne źródło białka, należy podawać w niewielkich ilościach. Dieta bogata w białko przekłada się na wzrost wilgotności odchodów, a to z kolei utrudnia utrzymywanie wilgotności powietrza w kurniku na właściwym poziomie. Aby zminimalizować niekorzystne skutki skarmiania nasion bobiku czy grochu, zaleca się stosować pasze poddane wcześniej ekstruzji, czyli obróbce termiczno-ciśnieniowej, ponieważ zabieg ten zwiększa ich strawność.
Kondycja i nieśność kur są warunkowane przez równowagę mikro- i makroelementów w ich diecie. Szczególnie ważne jest przy tym utrzymanie właściwego stosunku wapnia i fosforu. W przypadku młodych kurcząt stosunek Ca:P powinien wynosić 2:1, u dorosłych niosek natomiast – 5:1. Równowagę tę można osiągnąć wprowadzając do diety kur preparaty witaminowe, specjalne gotowe pasze bądź inne dodatki żywieniowe, takie jak mączka z ostryg. Ptakom należy ponadto zapewnić nielimitowany dostęp do drobnego żwirku i czystej, chłodnej wody. Do 1 g paszy kura wypija 2-3 g wody, co daje 250 g na jednego ptaka dziennie. Podczas upałów zapotrzebowanie zwierząt na wodę znacząco wzrasta.
czytaj dalej...
