Bażant królewski – wytworny ptak o niewygórowanych wymaganiach
Bażant diamentowy – egzotyczny ptak doskonale zaadaptowany do naszych warunków
Zobacz także
Żywienie
Żywienie bażanta diamentowego opiera się na podobnych zasadach, co żywienie innych gatunków bażantów. Wolno chodzące ptaki skubią rośliny i poszukują drobnych bezkręgowców. Należy dokarmiać je mieszanką zbóż – pszenicy, kukurydzy, ryżu i prosa. Bażantom warto podawać też drobno posiekaną zielonkę (mniszek lekarski, pokrzywę, gwiazdnicę) oraz starte rośliny okopowe. Taki dodatek do jadłospisu jest pożądany zwłaszcza zimą. W czasie gdy ptaki nie mogą zjadać owadów, warto wzbogacić ich dietę o drobne skorupiaki, np. wioślarki, bądź owady karmowe. W okresie zimowym szczególnie istotne jest dostarczanie bażantom witamin z grupy A, które wzmacniają odporność. Znajdziemy je w marchwi, pokrzywie, żółtku jaja i tranie rybnym. Tran zawiera również witaminę D, niezbędną do zachowania równowagi wapniowo-fosforowej organizmu. Zimą warto dodawać go do paszy – jedną łyżeczkę tranu mieszamy z jednym kilogramem ziaren zbóż. Wiosną ptaki wykazują większe zapotrzebowanie na witaminę E, która wpływa na ich płodność. Jest ona obecna w kiełkach zbóż.
Dieta piskląt bażanta diamentowego nie różni się od zasad żywienia młodych innych gatunków drobiu. W pierwszych dniach życia ptaki powinny dostawać mieszankę twarogu, żółtek z kurzych jaj ugotowanych na twardo oraz startych bułki i marchwi. Pierwszy pokarm warto wzbogacić produktami pochodzenia zwierzęcego – suszonymi jętkami, posiekanymi larwami mączniaka bądź gotową mączką rybną.
Rozmnażanie
Bażanty diamentowe osiągają dojrzałość płciową w 2. roku życia, przy czym samce rozpoczynają aktywność płciową 3 tygodnie wcześniej od samic. Toki mają miejsce już w pierwszej połowie kwietnia. Koguty tańczą wokół kur, przeskakują je i efektownie stroszą swoje krezy z piór. Mogą być wtedy szczególnie agresywne, samicom należy więc zapewnić dostęp do kryjówek, w których będą mogły schronić się przez zalotami i odpocząć. Co bardziej zaborcze koguty wymagają przycięcia dziobów i ostróg, zanim dotkliwie pokaleczą swoje partnerki.
Samice bażanta diamentowego zakładają gniazda w gęstych zaroślach. Jeśli ptaki chodzą wolno po ogrodzie, odnalezienie kryjówki, w której leżą jaja, może okazać się trudne. Dlatego warto podłożyć atrapę jajka w atrakcyjnym, zacisznym miejscu, pod okryciem z gałązek iglastych. Kury składają po 15-20 jaj i zazwyczaj je wysiadują. W niewoli zdarzają się jednak przypadki samic, które porzucają swoje gniazda, dlatego hodowca często staje przed koniecznością wykorzystania w roli mamki kurzej kwoki bądź zainwestowania w inkubator elektryczny. Okres wysiadywania jaj bażanta diamentowego trwa 23-24 dni. Po wylęgu pisklęta powinny przebywać w ciepłym pomieszczeniu, w pobliżu sztuczne kwoki. Funkcję tę może pełnić żarówka lub grzejnik. W pierwszych 10 dniach życia piskląt temperatura pod sztuczną kwoką powinna wynosić ok. 35°C, a w pomieszczeniu ok. 27°C. Od 10. dnia po wylęgu zmniejszamy temperaturę o 2-3°C tygodniowo, aż zahartowane pisklęta będą mogły opuścić wychowalnię.
Autor: Małgorzata Długosz
Bibliografia:
Busse P. (red.), „Mały słownik zoologiczny. Ptaki”, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 r., s. 30, 32-33.
Chvapil S., „Ptaki ozdobne. Leksykon przyrody”, wyd. Delta, Warszawa 2005 r., s. 9-10, 13-15, 36-37.
Kożuszek R., „Modne piórka” [w:] „Kwietnik”, nr 8/2003 r., s. 52-54.
Sepielak K., Gumułka M., „Azjatycka ekstrawagancja w amatorskiej bażanciarni” [w:] „Polskie Drobiarstwo”, nr 1/2014 r., s. 22-25.
Svensson L., „Ptaki. Przewodnik Collinsa”, wyd. Multico, Warszawa 2008 r., s. 58.
