Jak prawidłowo uprawiać wiśnie? Uprawa wiśni bez tajemnic

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Większość odmian uprawianych w naszych ogrodach i sadach pochodzi od dzikiej wiśni (Prunus cerasus). Od lat z owoców wytwarzane są soki, konfitury, dżemy i wyroby cukiernicze. Wiśnia to drzewo powstałe z krzyżówki czereśni ptasiej z wiśnią karłowatą. Dzieli się ją na dwie odmiany uprawne: szklanki o soku bezbarwnym i sokowe o barwiącym, ciemnym soku. Do wiśni zaliczany jest również mieszaniec czereśni i wiśni – czerecha, a także antypka, która w szkółkarstwie bywa wykorzystywana jako podkładka pod wiśnie i czereśnie. Co ciekawe, w innych krajach nie ma rozróżnienia nazw dla czereśni i wiśni. Na czereśnie mówi się wiśnia słodka, na wiśnie – wiśnia kwaśna.

Sady wiśniowe utrzymują się maksymalnie do 15 lat. Ze względu na liczne choroby porażające drzewa są krótkowieczne. Polska jest jednym w niewielu krajów produkujących wiśnie na dużą skalę. Wysoka produkcja notowana jest również na Ukrainie, w Rosji, USA i Niemczech. Powierzchnia sadów wiśniowych w Polsce wynosi ok. 32 tys. ha, jest to ok. 12% upraw wszystkich gatunków drzew owocowych. Zbiory roczne znajdują się w przedziale 160–200 tys. ton, w większości przeznaczane są na eksport.

Odmiany

W Krajowym Rejestrze COBORU podanych jest 16 odmian wiśni. Większość z nich jest samopylna. Największe znaczenie w produkcji towarowej mają odmiany Łutówka, Debreczyn (Debreceni Bötermö) i Nefris. Poniżej w tabeli znajduje się charakterystyka wybranych odmian.

Tabela 1. Opis odmian wiśni

Odmiana	Owoc	Termin zbioru	Zapylacze	Przeznaczenie	Podatność na choroby	Uwagi
Debreceni Bötermö	Duże, sercowate, 5,5g, sok czerwony	Koniec pierwszej dekady VII	samopylna	Owoce deserowe	Stosunkowo mała	Dość wytrzymała na mróz
Kelleris 16	Średniej wielkości i duże, 4–6 g, jajowate	Koniec pierwszej dekady VII	samopylna	przetwory	Mało podatna na brunatną zgniliznę, wrażliwa na raka bakteryjnego	Corocznie i obficie owocuje
Łutówka	Duże lub bardzo duże, 5–7 g, kuliste	Koniec VII – początek VIII	Samopylna	Przetwory	Duża wrażliwość na brunatną zgniliznę i drobną plamistość liści	Tworzy zwisające pędy, jak u wierzby płaczącej; po zerwaniu owoców pozostają nagie pędy
Nefris	Średnie lub duże, 4–6 g, kuliste	Połowa VII	Samopylna	Przetwory	Odporna na brunatną zgniliznę, wrażliwa na drobną plamistość liści i raka bakteryjnego	Kwiaty wrażliwe na przymrozki; może być pomocniczym zapylaczem dla Debreceni Bötermö
Northstar	Małe lub średnie, 3-4,5 g, szerokokuliste	Początek VII	Samopylna	przetwory	Duża odporność	Polecana do upraw amatorskich
Sabina	Średnie, 4,5 g, kuliste	Początek VII	Samopylna	Przetwory	Duża odporność	Polecana do upraw amatorskich
Wanda	Małe, 3–3,5 g, kuliste	Druga dekada VII	Samopylna	przetwory	Podatna na raka bakteryjnego	Wytrzymała na mróz; corocznie obficie owocuje