Stokłosa bezostna - mało popularna w Polsce trawa pastewna o dużej wartości pokarmowej

Stokłosa bezostna Stokłosa bezostna

Stokłosa bezostna (Bromus inermis) jest cenną wieloletnią, rozłogową trawą pastewną, powszechnie występującą na terenach nizinnych, która może rosnąć na łąkach kośnych. Najczęściej występuje w formie ozimej, a rzadko w jarej. Odznacza się bardzo dobrą wartością pokarmową.

Odmiany

Stokłosa bezostna jest trawą mało wykorzystywaną w produkcji pasz i praktycznie niehodowaną w Polsce. Największe hodowle stokłosy są na kontynencie północnoamerykańskim.

Cechy charakterystyczne

Jest to trawa luźnokępowa, której kępy są prosto wzniesione. Wytwarza silnie rozwinięty system korzeniowy, który może sięgać nawet do 200 cm w głąb gleby, oraz głęboko wnikające rozłogi podziemne. Jej łodygi mogą osiągać wysokość nawet 150 cm oraz są obficie ulistnione i mają ciemnozielony kolor. Liście są płaskie, mają biały kil. Na pędach generatywnych osiągają długość nawet 43 cm, a na wegetatywnych – do 32 cm. Jako kwiatostan stokłosa bezostna wytwarza długą, podwójną, wiechę, która jest rozpierzchła oraz wielokłoskowa. Jej kłoski są 5–10-kwiatowe i bezostne, a kwiaty są koloru żółtego. Ziarniak stokłosy jest spiczasty u nasady i zaokrąglony na wierzchołku, a masa 1000 nasion wynosi 6,2 g.

Stokłosa to trawa wielokośna, ponieważ może wielokrotnie odrastać w okresie wegetacji, w dalszych odrostach wykształca jednak mniej liczne pędy generatywne. Na dużych powierzchniach może być dominującą rośliną, mimo że odznacza się średnią zdolnością konkurencyjną. Ma również zdolności allelopatyczne, czyli wydziela substancje chemiczne mające wpływ na inne rośliny, oraz posiada zdolności mykotroficzne, polegające na symbiozie z grzybami. Jest gatunkiem bardzo wrażliwym na niskie ścinanie, co prowadzi do osłabienia jej żywotności, a dodatkowo źle znosi udeptywanie i wypasanie.

Skład chemiczny i strawność

Bromus inermis w swoim składzie ma niewielką ilość włókna surowego (ok. 22%), tłuszczu surowego (ok. 8%)  i białka. Dodatkowo gromadzi w znacznych ilościach azot azotanowy, którego zawartość może wynosić nawet 0,25%, gdzie bezpieczna zawartość tego związku w roślinach wynosi maksymalnie 0,2%. Jednak ten gatunek traw odznacza się dużą strawnością i smakowitością oraz posiada bardzo korzystną zawartość składników mineralnych, a także jest chętnie zjadany przez zwierzęta.

Wymagania i występowanie

Bromus inermis powszechnie występuje na zbiorowiskach łąkowych w całym kraju, najczęściej na niżu. Pojawia się również na słonecznych i suchych przydrożnych stanowiskach oraz na zrębach leśnych. Do prawidłowego wzrostu i rozwoju potrzebuje gleb suchych, żyznych oraz zasobnych w wapń i próchnicę, które odznaczają się również dużą przewiewnością oraz mają odczyn obojętny lub zasadowy. Dobrze rozwija się również na glebach organicznych, madach brunatnych oraz glebach torfowo-murszowych. Jest trawą światłolubną, a w związku z tym preferuje stanowiska nasłonecznione.

Po wysianiu stokłosa bezostna bardzo szybko wschodzi, a pełnię rozwoju osiąga po 2, 3 latach. Jej wschody mogą pojawiać się na wiosnę i na jesieni. Jest bardzo odporna na stresy termiczne i wilgotnościowe, wytrzymuje długo trwające susze, wysokie temperatury, wiosenne przymrozki oraz 30–45-dniowe zalewy. Nie toleruje stanowisk podmokłych. Dobrze znosi ostre, bezśnieżne zimy, ale przetrwa również pod grubą okrywa śnieżną, nawet przez 60 dni. Na wiosnę rozwija się późno, wykłasza się w III dekadzie maja lub I dekadzie kwietnia, a kwitnienie rozpoczyna w połowie czerwca.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki