Uprawa żyta ‒ wszystko o wymaganiach i agrotechnice

Zobacz także

Nawożenie fosforowo-potasowe

Aplikacji nawozów fosforowych i potasowych dokonać należy przed siewem, tj. podczas orki siewnej lub przed zabiegami, których celem jest dokładne przygotowanie gleby do siewu. Nie zaleca się wiosennego stosowania nawozów fosforowych, ze względu na znaczne straty pierwiastka wskutek nieodwracalnych procesów uwsteczniania.

Nawożenie azotowe

Żyto należy do grupy roślin dobrze wykorzystujących azot glebowy, zarówno ten zmineralizowany na wiosnę, jak i pochodzący z resztek pożniwnych przedplonu. Efektywne wykorzystanie pierwiastka, niezależnie od wielkości stosowanych dawek nawozowych, to gwarancja wysokiego plonu i jakości ziarna żyta.

Tabela 3. Trzy schematy nawożenia azotowego:

Schematy nawożenia azotowego	Termin stosowania	Komentarz
I	Jesień (przedsiewnie) jednorazowe nawożenie azotem	Pola, na których przeoruje się słomę (8 kg N / 1 tonę słomy), ewentualne, dodatkowe nawożenie N podczas ruszenia wegetacji wiosennej
II	Wiosna (ruszenie wegetacji): jedno-, dwu-, lub trzykrotne nawożenie azotem	Jednokrotne (ruszenie wegetacji), dwu- lub trzykrotne nawożenie azotem: Jednorazowa, wczesnowiosenna, przy małych wymaganiach pokarmowych i nawozowych (do 50 kg N/ha) Dla dawek do 120- 130 kg / ha podział: 50- 70% ruszenie wegetacji, reszta strzelanie w źdźbło
III	Wiosna: trzykrotne nawożenie azotem	Trzykrotne nawożenie azotem- podział dawek dużych, wyższych od 120- 130 kg N/ ha Pierwsza dawka (50-60% N) na początku ruszenia wegetacji, Druga dawka (20- 30% N) strzelanie w źdźbło Trzecia dawka (pozostała część azotu) faza kłoszenia

czytaj dalej...