Z sukcesem uprawiamy pomidory gruntowe

1/6 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Wymagania klimatyczne i glebowe

W Polsce ze względu na warunki klimatyczne pomidor uprawia się wyłącznie od maja do października. Już temperatura 2°C jest zabójcza dla roślin. Nasiona najlepiej kiełkują w temperaturze 14–16°C, optymalna jest 18–20°C. Pomidor dobrze rozwija się przy różnicy temperatur 8–10°C między dniem a nocą, dlatego najodpowiedniejsza jest 25°C w dzień i 17°C w nocy. Do wykształcenia kwiatów i zawiązania owoców wymaga ok. 30°C. Do uprawy najlepiej wybrać osłonięte od wiatru miejsce.

Pomidor nie ma istotnych wymagań co do wilgotności powietrza. Rozwija się dobrze przy względnej wilgotności 50–60%. Intensywniejsza wilgotność może powodować porażenia przez choroby. Ważniejsza do wzrostu jest wilgotność gleby. W początkowej fazie wzrostu pomidora gleba powinna mieć 60% polowej pojemności wodnej, a podczas owocowania 70–75%. Nie należy przyczyniać się do utrzymywania wyższej wilgotności gleby, a tym bardziej zastoju wody, by nie doprowadzić do pojawienia się chorób grzybowych i zamierania roślin.

Pomidor rośnie dobrze na wielu typach gleby. Najlepsza jest średnio ciężka, próchniczna, bogata w składniki pokarmowe, dobrze nagrzewająca się oraz średnio wilgotna. Odczyn gleby obojętny po lekko kwaśny, pH 5,2–6,0. Odmiany samokończące najgorzej rosną na glebach lekkich i torfowych, za to najlepsze plony obserwuje się na glebach ciężkich i próchnicznych.

Zmianowanie i nawożenie

Pomidor najlepiej rośnie w 2. lub 3. roku po oborniku. W pierwszym roku po nawożeniu obornikiem dobrze rozwijają się wyłącznie odmiany karłowe. Należy przestrzegać zmianowania i nie uprawiać po sobie roślin psiankowatych. Szczególnie zabroniona jest uprawa pomidora po ziemniaku, ze względu na zarazę ziemniaka. Idealnym przedplonem są rośliny kapustne, motylkowe i cebula.

W uprawie pomidora szczególnie ważne jest nawożenie azotem, fosforem oraz potasem. Stosując nawożenie organiczne, należy przyjąć dawkowanie nawozu mineralnego w ilości (na 1 ha) 100–150 kg N, 80–100 kg P205 i 150–200kg K20 (w oparciu o analizę gleby). Nawozy azotowe podaje się w dwóch dawkach. Pierwszą przed wysadzeniem rozsady. Drugą 2 tygodnie po jej przyjęciu się. W przypadku odmian wysoko rosnących dzieli się na 3 części. Dawki fosforu i potasu również można podzielić, ale zaleca się podanie ich całościowo przed sadzeniem rozsady. Nawóz potasowy powinien być podawany w postaci siarczanu potasu. Zalecane jest nawożenie nawozami zielonymi złożonymi z wyki i peluszki, a także gnojówką z pokrzywy, co 15 dni, 2–3 razy po posadzeniu rozsady, a następnie gnojówką z żywokostu. Wapnowania nie można przeprowadzać bezpośrednio przed uprawą pomidora, gdyż jest wrażliwy na ten zabieg. Jesienią stosuje się wapno magnezowe lub dolomitowe w dawce 30–50 t/ha, pod orkę.

Uprawa z rozsady

Produkcja rozsady trwa od 50 do 60 dni. Do wysadzenia 1 ha potrzeba ok. 200–300 g nasion. Z 1 g wyprodukuje się ok. 200 sztuk rozsady. Przed wysiewem nasiona powinno się zaprawiać, a podłoże poddać parowaniu na 2–3 tyg. przed siewem. Dobrym podłożem jest 1/3 próchnicy, 1/3 ziemi ogrodniczej i 1/3 torfu lub perlitu.

Termin siewu zależny jest od odmiany oraz terminu wysadzenia rozsady na pole. Wysiew przypada zazwyczaj na przełom kwietnia i maja i prowadzony jest w szklarni, inspekcie lub tunelu, gdzie temperatura powinna wynosić 18–20°C. Nasiona wysiewa się do multliplatów. Po pojawieniu się pierwszego liścia właściwego rośliny pikuje się do doniczek o średnicy 8–10 cm wypełnionych podłożem o takim samym składzie jak do siewu. Nasiona można także wysiewać bezpośrednio do doniczek, co zmniejszy nakład pracy, ale niekoniecznie zagwarantuje lepszy rozwój roślin i wyższy plon. Siewki można także przepikować do tunelu na zagony z ogrzewanym podłożem. Rozstawa w takim przypadku powinna wynosić 10x10 cm. Wysiewając nasiona bezpośrednio do tunelu, należy przyjąć rozstawę rzędów co 10 cm, a w rzędach co 3 cm. Termin wysiewu przypada na koniec kwietnia lub początek maja. Wysiewanie bezpośrednio do tunelu stosuje się zazwyczaj na plantacjach wielkotowarowych.

Rozsadę przed wysadzeniem w pole należy zahartować, ograniczając podlewanie i stosując intensywne wietrzenie przez ok. 7 dni. Dobra rozsada do wysadzenia powinna, w zależności od odmiany, mieć wysokość 15–30 cm oraz wytworzone 5–8 liści.

Przed wysadzeniem rozsady powinno się podlać bryłę korzeniową. Pomoże to staranniej wydobyć roślinę z doniczki, nie uszkadzając przy tym korzeni. Sadzenie w pole przeprowadza się w drugiej połowie maja, po przymrozkach wiosennych. Należy tak umieścić roślinę w glebie, aby pierwsze liście znajdowały się nad powierzchnią i nie stykały z ziemią. Po posadzeniu pomidory należy obficie podlać, a następnie podsypać suchą glebą i delikatnie ugnieść. Na dużych areałach stosuje się sadzenie mechaniczne, a na małych plantacjach ręczne łopatką lub sadzakiem, w obu przypadkach w wyredlone bruzdy.

Najlepszymi warunkami do wysadzenia rozsady jest pogoda pochmurna, ale nie deszczowa, w przypadku występowania wyłącznie dni słonecznych najlepiej zrobić to wieczorem. Sadzenie przeprowadza się zwykle rzędowo. Gęstość uprawy zależy od odmiany, jaka jest uprawiana, oraz rodzaju gleby. Dla odmian wczesnych stosuje się rozstawę 80x40–50 cm, dla odmian późnych 80–100x50–80 cm lub 80x80 cm. Odmiany karłowe sadzi się gęściej. Rozsadę wybiegniętą wysadza się w pozycji pochylonej oraz głębiej.

Do uprawy odmian wysoko rosnących należy przygotować 1,5-m paliki. Karłowych zazwyczaj nie podwiązuje się do podpór, chociaż na małych plantacjach podpieranie ułatwia pielęgnację.

W uprawie pomidora stosuje się również metodę z siewu wprost w pole, jednak nie jest to polecane w polskich warunkach klimatycznych, wymaga dodatkowego nakładu pracy i może nie dać oczekiwanego plonu.

czytaj dalej...