Rojenie pszczół - zdradzamy metody skutecznego zapobiegania

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Zapobieganie nastrojowi rojowemu

Zapobieganie nastrojowi rojowemu jest najłatwiejsze w tych pasiekach, które są ulokowane w pobliżu roślin zakwitających w pierwszej dekadzie czerwca – maliny, robinii, akacjowej, kruszyny pospolitej bądź koniczyny białej. W takich warunkach pszczoły lepiej znoszą przerwę w pożytku głównym. W czerwcu jednak nawet pszczelarze znajdujący się w tak komfortowej sytuacji przystępują do dodatkowych prac pasiecznych, takich jak poszerzenie gniazd lub dodawanie korpusów do uli. Aby poszerzyć przestrzeń życiową pszczół, między ramki w z czerwiem należy wstawić ramki z węzą, gotowe do zagospodarowania. Powiększanie gniazda powinno iść w parze z dbałością o dobrą wentylację – w czerwcu rodzina zużywa blisko 1/3 rocznych zapasów miodu i pierzgi, co skutkuje znacznym wzrostem temperatury wewnątrz ula. Jego wylot należy zatem otworzyć na całą szerokość, a cały ul chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Jeśli obawiamy się nastroju rojowego, warto wykonać odkład, czyli przenieść część pszczół do nowego ula z młodą matką.

Należy przy tym pamiętać, że ryzyko rójki jest znacznie mniejsze w tych pasiekach, w których co roku wymienia się matki – matki dwuletnie cechują się znacznie większą skłonnością do nastroju rojowego. Jeśli nie mamy możliwości wykonania odkładu, dobre efekty przyniesie również tymczasowy podział rodzin. Ryzyko rójki można zmniejszyć przez eliminowanie trutni z rodzin, które wykazują tendencję do wchodzenia w nastrój rojowy. Nie należy też wykorzystywać matek z mateczników rojowych.

Osadzanie roju

Nawet jeśli przeoczymy oznaki nastroju rojowego i do wyjścia części rodziny z gniazda jednak dojdzie, wciąż mamy czas na złapanie roju. Pierwszy lot zazwyczaj jest chaotyczny i krótkotrwały – pszczoły osiadają kilkanaście lub kilkadziesiąt metrów od ula, tworząc tzw. grono rojowe, najczęściej uczepione gałęzi drzewa lub zgromadzone na ziemi. Pszczoły na tym etapie rojenia są łagodne i można je łatwo schwytać – wystarczy skropić rój ciepłą wodą albo odymić za pomocą podkurzacza i strząsnąć bądź zgarnąć do skrzynki.

Złapane pszczoły należy jak najszybciej osadzić w pustym korpusie, na węzie, i podkarmić. Jeśli rójka nastąpiła w okresie poprzedzającym pożytek letni, można zastosować ramki z suszem. Zapanowanie nad rojem znacznie ułatwi wymiana matek w roju i w ulu macierzystym. Należy też bezwzględnie zniszczyć wszystkie mateczniki.

Autor: Małgorzata Długosz

Bibliografia:

Boguta A., Czerwcowe prace w pasiece, „Wiadomości Rolnicze”, nr 6/2014, s. 26.
Chów i hodowla zwierząt, red. T. Szulc, UPW, Warszawa 2005, s. 554.
Gekeler W., Pszczoły. Poradnik hodowcy, Wydawnictwo RM, Warszawa 2014, s. 68, 74-80.
Lisowski P., Tajemnice pszczelego ula, Oficyna Wydawnicza Alma-Press, Warszawa 2010, s. 16-35.
Marcinkowski J., Jak prawidłowo prowadzić pasiekę, Gospodarstwo Pasieczne „Sądecki Bartnik”, Nowy Sącz 2005, s. 77-85.
Ostrowska W., Gospodarka pasieczna, PWRiL, Warszawa 2013, s. 129-153.
Produkcja zwierzęca, cz. III, red. T. Nałęcz-Tarwacka, Hortpress, Warszawa 2012, s. 420-423.