Przegląd najpopularniejszych odmian soi uprawnej z polskiej hodowli
Uprawa chmielu w Polsce - wszystko, co trzeba o niej wiedzieć!
Zobacz także
Chmiel znany jest wszystkim jako składnik piwa, ale to także doskonały surowiec leczniczy i kosmetyczny. Stosowany jest w produkcji kapsułek, szamponów, maseczek, kremów – opóźnia proces starzenia się skóry. To także smaczny dodatek do sałatek i zup (młode łodygi i liście).
Chmiel przydatny jest również w fitoremediacji środowiska – wiąże ołów z rolnych odpadów i zanieczyszczonych wód, jest również bioindykatorem, często rośnie na obszarach o dużym stężeniu ozonu (w dużych ilościach ozon jest fitotoksyczny).
Często też, ze względu na swój pokrój, chmiel stosowany jest jako roślina ozdobna, puszczana po pergolach, ścianach, czy altanach – warta zainteresowania jest odmiana Aureus o złotawych liściach. W swoim ogrodzie możemy posadzić również inne gatunki chmielu, bardziej dekoracyjne, jak chmiel japoński, np. odmianę o biało nakrapianych liściach, czy Humulus yunannensis Hu.
Uprawa chmielu w Polsce
W naszym kraju historia uprawy chmielu sięga XIII wieku (choć mówi się już o IX w.), początkowo plantacje zakładano na Śląsku i w Wielkopolsce, później przenoszono się na Lubelszczyznę i Małopolskę. Najintensywniej jednak uprawa chmielu rozwijała się dopiero w XVII i XIX wieku. Po wojnie i zmianie granic wiele się zmieniło – większość polskich chmielników została przejęta przez inne państwa.
Obecnie najwięcej plantacji założonych jest w województwie lubelskim, niewiele mniej w wielkopolskim i opolskim. W produkcji szyszek chmielu w Europie przodują Niemcy i Czesi, Polska jest na czwartym miejscu za Słowenią – produkcja w naszym kraju wynosi niewiele ponad 2 tys. ton z całkowitej powierzchni niemal 1,4 tys. ha (dane na 2014 rok).
Wymagania glebowe i klimatyczne
Choć jest rośliną umiarkowanego klimatu posiada stosunkowo duże wymagania cieplne. Najlepiej rośnie gdzie średnia roczna temperatura oscyluje w granicach 7,5-8,5°C, zaś w sezonie wegetacyjnym wynosi 15-18°C, a wegetację rozpoczyna już w 5°C średniej dobowej temperatury.
Ponadto wymaga dobrych warunków świetlnych, jest rośliną światłolubną i długiego dnia – dużego natężenia światła potrzebuje przede wszystkim w fazie kwitnienia i dojrzewania szyszek. Odmiana Aureus na stanowisku cienistym traci swoje dekoracyjne walory, jej liście stają się zielone.
Nie zapominajmy o wymaganiach glebowych i wodnych – chmiel preferuje żyzne i dość wilgotne gleby. Aby wytworzyć 1 tonę suchej masy zużywa aż 600 l wody, największe zapotrzebowanie posiada w okresie najintensywniejszego wzrostu oraz podczas tworzenia bocznych pędów i kwitnienia.
Uwaga! Nie stosujmy zamgławiania, gdyż nadmierna wilgoć powietrza, szczególnie w fazie formowania szyszek, sprzyja rozwojowi mączniaka rzekomego. Chmiel poradzi sobie z pobieraniem wody, gdyż większość czerpie z wód gruntowych, a te nie powinny być wyższe niż 2 m.
Wracając do gleb, pamiętajmy, by posiadały odczyn obojętny (pH 6,5-7) – zakwaszone należy koniecznie zwapnować. Najlepsze pod chmiel będą gleby brunatne, czarnoziemy, czarne ziemie, mady pyłowe, czy gleby bardzo dobrego i dobrego kompleksu pszennego.
czytaj dalej...
