Uprawa porzeczki czarnej - odkrywamy sekrety

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Pielęgnacja

Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych trzeba zaliczyć systematyczne odchwaszczanie i spulchnianie gleby pazurkami. Niechcianych roślin najlepiej pozbywać się w sposób mechaniczny, bez stosowania herbicydów, które jest zasadne jedynie w przypadku dużych upraw. Zarówno pielenie, jak i spulchnianie trzeba prowadzić w taki sposób, by nie naruszyć płytko osadzonych korzeni.

Zastosowanie ściółkowania to coś, co spowoduje spowolnienie procesu odrastania chwastów, a jednocześnie pozwoli na zapewnienie optymalnego nawilżenia gleby. Do tego celu najlepiej nadaje się kilkucentymetrowa warstwa obornika, który dodatkowo ma właściwości użyźniające. Jeśli nie dysponujemy nawozem naturalnym, a jego sprowadzenie byłoby nierentowne, możemy zastosować być może łatwiej dostępną słomę, korę lub trociny.

Ostatnia rzecz, to obserwacja krzewów. Do często występujących chorób porzeczki należy opadzina liści porzeczki (antraknoza), amerykański mączniak agrestu, rdza wejmutkowo-porzeczkowa czy rewersja porzeczki czarnej (atawizm). Wśród szkodników wymienić należy przede wszystkim mszyce, przeziernika porzeczkowego czy pryszczarki porzeczkowe (pędowy lub liściowy). Wczesne zdiagnozowanie choroby lub wykrycie szkodnika, pozwoli na szybki dobór odpowiednich oprysków i uratowanie krzewów przed obumarciem.

Zbiór owoców

Dojrzałe porzeczki poznajemy po intensywnej, czarnej barwie. Technika zbiorów jest łatwa w przypadku, gdy owoce na jednej kiści dojrzewają w tym samym tempie. Wówczas jedną ręką przytrzymujemy grono, a drugą urywamy ogonek. W przypadku różnego tempa dojrzewania owoców w obrębie jednej kiści, konieczne może się okazać czasochłonne i absorbujące obrywanie pojedynczych jagód.

Porzeczki doskonale nadają się na kompoty, dżemy, soki czy likiery, do których dodajemy cukier. Jako deser zadowolą jedynie niewielkie grono kwasolubnych smakoszy.

Literatura:

- Sadownictwo, podręcznik dla uczniów techników ogrodniczych, ss. 389-416

- A. Mika, Cięcie drzew i krzewów owocowych, ss. 178-180

- Jean-Yves Prat, ABC sadownictwa krok po kroku, ss. 102-107

- ABC ogrodnictwa, ss. 276-278