Kiedy siać i sadzić sałatę? Poznaj jej rodzaje, zdrowotne właściwości i zasady siewu
Uprawa rzodkiewki możliwa niemal przez cały rok. Poznaj najważniejsze zasady!
Zobacz także
Duże walory smakowe, bogactwo witaminy C, możliwość uprawy praktycznie przez cały rok oraz odporność na wysokie temperatury, czynią rzodkiewkę rośliną bardzo chętnie i często uprawianą w ogródkach działkowych i przydomowych, a także w produkcji towarowej na niewielkich powierzchniach.
Rzodkiewka (Raphanus sativus) należy do rodziny warzyw rzepowatych, a pierwsze wzmianki o jej uprawie pochodzą z XVI wieku. Pochodzi od dzikiego gatunku Raphanus landra – rośliny, która występuje na Półwyspie Apenińskim. Jest to roślina o najkrótszym okresie wegetacji. Jest pierwszą tzw. nowalią pojawiającą się na rynku warzywnym. Można ją uprawiać przez cały rok, z krótką letnią przerwą.
Charakterystyczny smak rzodkiewka zawdzięcza olejkowi gorczyczanemu. Olejek ten pobudza trawienie i zwiększa apetyt. Dodatkowo spora zawartość witaminy C, witamin z kompleksu B, soli mineralnych oraz żelaza, powodują, że rzodkiewka jest bardzo popularna i chętnie kupowana.
Odmiany
Ostatnie lata pokazują jak mocno rozwinęła się uprawa rzodkiewki. Powstało wiele nowych, wartościowych odmian rzodkiewki, które różnią się między sobą: kształtem zgrubienia, jego barwą, jędrnością, zabarwieniem miąższu i jego ostrością. Kształt zgrubień może być, paluszkowaty, kulisty lub długi, z kolei średnica zgrubień oscyluje od 2 do 6 cm. Najczęstsze barwy zgrubienia rzodkiewki to: ciemnoczerwona, szkarłatna różowa, biała, ale występują też odmiany w kolorze ciemnofioletowej i żółtej. Samo zakończenie korzeniowe jest w barwie identycznej jak zgrubienie lub po prostu białe.
Do uprawy pod tunelem foliowym zaleca się następujące odmiany rzodkiewek:
- Szkarłatna z Białym Końcem - odmiana średnio ulistniona o kulistym kształcie i biało-czerwonym zabarwieniu, miąższ jest biały. Wykazuje małą skłonność do parcenia. Okres wegetacji wynosi 30-35 dni.
- Tetra Iłówecka - średnio lub silnie ulistiona, o kształcie kulistym i szkarłatnym zabarwieniu z białym końcem, miąższ jest szklisty. Wykazuje małą skłonność do parcenia. Okres wegetacji wynosi ok. 30 dni.
- Sopel Lodu - posiada średnio lub silnie ulistnienie, wrzecionowaty kształt oraz białą skórkę, miąższ jest szklisty. Bardzo późno parcieje. Okres wegetacji wynosi 40-60 dni (ta odmiana jest szczególnie polecana na zbiór jesienny).
Do uprawy polowej, ale również pod tunelem foliowym zaleca się:
- Saxa - odmiana o czerwonym kolorze skórki, białym miąższu, ale bardzo dużej skłonności do parcenia. Okres wegetacji wynosi 25-30 dni.
- Silesia - roślina o kształcie cylindrycznym o karminowym zabarwieniu z małą, białą plamką. Miąższ jest biały. Wykazuje małą skłonność do parcenia. Okres wegetacji wynosi 21-28 dni.
- Warta - odmiana o zgrubieniu cylindrycznym i szkarłatnoczerwonym zabarwieniu z białym końcem. Miąższ biały. Duża odporność na parcenia. Okres wegetacji wynosi 21-28 dni.
