Uwaga na blekot pospolity – trujący chwast upraw szerokorzędowych!
Podbiał pospolity – lecznicza roślina, zwiastun wiosny i zasnuwający uprawy chwast
Zobacz także
Zwalczanie podbiału w uprawach i ogrodach
Podbiał pospolity ze względu na to, że tworzy szybko zakorzeniające się rozłogi, jest trudny do wytępienia. Oprócz tego niestety, łatwo rozmnaża się podczas zabiegów uprawowych. Roślina staje się uciążliwa, gdy zaczyna wegetować, czyli od końca marca. W uprawach na gruntach rolnych, kwitnie i owocuje w koniczynach, lucernach oraz w innych zasiewach. Ma duże zdolności rozrostu, dlatego potrafi zasnuć rośliny uprawne.
Aby zlikwidować chwast, powinniśmy podjąć typowe dla odchwaszczenia dwuliściennych działania. Należy pamiętać, że chwasty w uprawie i w ogrodzie często wyrastają z nasion przyniesionych przez wiatr lub ptaki, wówczas możemy zastosować herbicyd totalny. Takiego środka używa się opryskowo po wykiełkowaniu rośliny, nie działa on na nasiona, lecz wnika przez pęd i powoduje, że po dwóch do trzech tygodni podbiał umiera.
Substancje, które będą pomocne w zwalczaniu podbiału, to m.in.: triklopyr, mekoprop-P, glufosynat amonowy, 2,4-DB. Do fazy wykształcenia rozety zaleca się preparat chlopyralid. Na wiosnę lub późną jesienią można zastosować chlorosulfuron.
Na plantacjach truskawek najważniejsze będą zabiegi profilaktyczne z zastosowaniem herbicydów doglebowych. W uprawach, by zmniejszyć występowanie chwastów, można zastosować ściółkowanie lub agrowłókninę, którymi pokrywa się podłoże jeszcze przez posadzeniem roślin. Agrowłóknina przepuszcza wodę i powietrze, ale równocześnie hamuje rozrastanie się chwastów, w tym podbiału.
Autor: Helena Kędra
Bibliografia:
Bonenber K., „Rośliny użyteczne człowiekowi”, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988 r., s. 122.
Czubiński T., Paradowski A., „Atlas chwastów dla praktyków”, Polskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań 2014 r., s. 187.
Klaassen H., Freitag J., „Profesjonalny atlas chwastów”, wyd. BASF, Limburgerhof 2004 r., s. 94-95.
Kwaśniewska J., Mikołajczyk K., „Zbieramy zioła”, Wydawnictwa Akcydensowe, Warszawa 1986, s. 105-107.
Lingg A., „Zioła przez cały rok”, wyd. Weltbild, Warszawa 2011 r., s. 17-19.
Mikołajczyk K., Wierzbicki A., „Zioła”, wyd. II, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszaw 1987 r., s. 198.
Ody P., „Wielki Zielnik medyczny”, wyd. Debit, Londyn 2003 r., s. 107.
Paradowski A., „Atlas chwastów”, wyd. Plantpress, Kraków 2013 r., s. 130-131.
Samochowiec L., „Kompendium ziołolecznictwa”, wyd. Urban & Partner, Wrocław 2002, s. 90-91.
Tymrakiewicz W., „Atlas chwastów”, wyd. III, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1976 r., s. 374.
