Koniczyna biała stale popularna. Uprawa i zastosowanie

Zobacz także

Najważniejszym zabiegiem agrotechnicznym w uprawie koniczyny białej jest terminowe zebranie roślinny ochronnej. Ma wtedy szansę wzmocnić się jeszcze przed zimą i wykształcić wysoką ścierń, która ułatwia przezimowanie.

Rajowy rejestr zawiera osiem odmian koniczyny białej: 4 polskie i 4 zagraniczne. Formy polskie, pomimo posiadania wielu cennych właściwości biologicznych i plenności, nie cieszą się wysoką popularnością. Problem stanowi niska wydajność reprodukcyjna plantacji nasiennych, co sprawia, że hodowla nowych, wartościowych odmian jest nieopłacalna.

Bibliografia:

Harasim J., 2007. Niektóre elementy agrotechniki pastwiskowych mieszanek traw z koniczyną białą na gruntach ornych. Studia i raporty IUNG- BIP, 9: 133- 145.

Jadczyszyn T., Kowalczyk J., Lipiński W., 2010. Zalecenia nawozowe dla roślin uprawy polowej i trwałych użytków zielonych. Materiały szkoleniowe nr 95

Jasińska Z., Kotecki A., 2003. Koniczyna biała [W:] Szczegółowa uprawa roślin, t. 2, PWRiL 2003.

Terlikowska K., 1998. Koniczyna biała: jej trwałość i plonowanie w mieszance z trawami w zróżnicowanych warunkach wodnych i nawożenia azotem. Biul. Nauk., 1: 381-386.

Warda M., 1996. Ocena rozwoju, trwałości i plonowania wybranych odmian koniczyny białej (Trifolium repens L.) w mieszankach z trawami użytkowanych pastwiskowo. Rozpr. Nauk., AR Lublin, 191: 60.