Sadzenie aronii - jak i kiedy? Odpowiadamy!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa Elliott) ma małe wymagania klimatyczne i glebowe. Dobrze rośnie na kwaśnych lub obojętnych (do pH=6,5) i słabych glebach, nawet IV i V klasy bonitacyjnej. Wymaga wilgotnego stanowiska, o dość wysokim poziomie wód gruntowych. Największej ilości wody potrzebuje w momencie dojrzewania owoców. Należy pamiętać, że aronia jest ciepłolubna, dlatego powinna być sadzona na słonecznym stanowisku. Uprawa prowadzona jest przez 15–20 lat.

Termin sadzenia

Sadzenie przeprowadzać można wiosną lub jesienią, jednak ten drugi termin jest bardziej polecany z tego powodu, iż aronia wcześnie wchodzi w okres wegetacyjny. Krzewy sadzi się w dni chłodniejsze i pochmurne.

Rozstawa

Aronię sadzi się w rozstawie zależnej od sposobu uprawy i zbioru. Na małych plantacjach o słabych glebach, przy planowanym zbiorze ręcznym można sadzić w rzędy co 2 m, a co 1,5 m w rzędzie. Przy takiej rozstawie średnio na jednym hektarze umieści się ok. 2,2 tys. sztuk aronii. Na żyźniejszych glebach można przyjąć odległość między krzewami w rzędzie wynoszącą 1 m, co daje ok. 3,3 tys. szt./ha. Przy zbiorze mechanicznym przyjmuje się rozstawę 3,5 x 0,8–1,0 m, niekiedy 0,6–0,8 m lub 4,0 x 0,8–1,0 m (od 2,5 tys. do 3,5 szt./ha).

Sadzenie

Do sadzenia aronii poleca się materiał rozmnożony wegetatywnie. Podkładką może być siewka jarzębiny pospolitej. Wybiera się raczej dwuletnie sadzonki lub dobrze rozwinięte jednoroczne. Należy zabezpieczyć je podczas transportu ze szkółki na plantację. Jeśli wymagane jest przechowanie sadzonek, należy je odpowiednio zadołować. Nie można doprowadzić ani do przemarznięcia bryły korzeniowej, ani do jej przesuszenia. Pogorszenie stanu krzewów wpływa negatywnie na ich przyjmowanie się do gleby. Po posadzeniu skraca się jednoroczne pędy. Jeśli wysadzane są rośliny z pojemnika, zabieg ten nie jest wymagany.

Przed umieszczeniem aronii w glebie należy wykopać dołki, głębiej o 5–10 cm (w niektórych źródłach 3–5 cm), niż były w szkółce. Przy sadzeniu z pojemnika należy wykopać dół większy niż wielkość doniczki. Wierzchnią warstwę gleby usypuje się na jedną stronę dołka, tę z głębszych partii na drugą. Krzew należy delikatnie wyciągnąć z donicy, tak by nie uszkodzić bryły korzeniowej. Aby ułatwić wyciąganie, można moczyć korzenie w pojemniku przez kilka godzin w wodzie. Jeśli sadzi się formę pienną aronii, należy uprzednio wbić długi palik w dno dołka, a po posadzeniu podwiązać roślinę. Na dnie dołka usypuje się kopczyk z wierzchniej warstwy gleby i na nim delikatnie układa korzenie. Po umieszczeniu krzewu zasypuje się go ziemią (z głębszych partii) i ugniata wokół pnia, tworząc misę ułatwiającą nawadnianie. Po posadzeniu należy obficie podlać roślinę.

Autor: Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Czynczyk A. i inni, „Sadownictwo”, Hortpress, 2002 r., s. 468–469
Gruca Z., „Owocowe rarytasy”, Działkowiec, 2010 r., s. 10–12
Kawecki Z., Łojko R., Pilarek B., „Mało znane rośliny sadownicze”, WUWM, 2007 r., s. 24–35
Kleparski J., „Uprawa aronii znów opłacalna”, „Hasło Ogrodnicze”, 11/2001