Jak i kiedy ciąć aronię? Zobacz zasady cięcia i najlepszy termin

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Jak każdy krzew, także aronia wymaga zabiegów pielęgnacyjnych, wśród których bardzo ważne jest cięcie. W przypadku tej rośliny ma ono podwójne znaczenie, gdyż ma na celu nie tylko zwiększenie plonowania, ale także poprawę wyglądu krzewu, który pełni jednocześnie funkcję dekoracyjną. Generalnie uprawa aronii nie jest zbyt absorbująca, więc także przeprowadzenie cięcia nie wymaga szczególnych umiejętności i nie powinno nastręczyć problemów, nawet laikowi.

Zalety cięcia

Przy pielęgnacji drzew i krzewów rozróżniamy kilka rodzajów cięcia, które pełnią inne funkcje. Wśród nich wskazać należy cięcie prześwietlające, odmładzające czy odnawiające. W zabiegach tych chodzi także o nadanie roślinie odpowiedniego kształtu, który zapewni aronii nie tylko walor estetycznego wyglądu, ale także pozwoli na swobodne zbieranie owoców.

Nie bez znaczenia pozostaje także wpływ cięcia na zdrowie krzewu i owoców. Poprzez wycinanie chorych i słabych pędów zapobiegamy rozprzestrzenianiu się szkodników i patogenów wywołujących infekcje. Cięcie jest zatem pod tym względem przydatnym zabiegiem profilaktycznym, choć akurat aronia jest rośliną wyróżniającą się wysoką odpornością na szkodniki i choroby.

Cięcie prześwietlające zapewnia wszystkim pędom dobry dostęp do promieni słonecznych, co jest szczególnie ważne w przypadku pędów owoconośnych. Polega ono na usunięciu nadmiaru gałęzi i stworzeniu dzięki temu luźnej i rozrzedzonej korony krzewu, a także ograniczeniu jego rozmiarów. W przypadku aronii, jeśli w warunkach naszej uprawy istnieje taka możliwość, tzn. dysponujemy dostateczną przestrzenią, lepiej, by pozwolić krzewom swobodnie się rozrastać.

Inną zaletą cięcia jest odmładzanie. W sytuacji, gdy krzew, w miarę starzenia się, wydaje mniej owoców lub gdy przez jakiś czas został zapomniany, a znów chcielibyśmy czerpać z niego plony, z odsieczą przyjdzie nieco bardziej radykalne cięcie odmładzające.

Sposób cięcia: uprawa towarowa

Inna będzie technika cięcia w przypadku uprawy towarowej, a inna w amatorskim, przydomowym ogródku. Przy dużej, przemysłowej plantacji musimy mieć na względzie zbiory maszynowe, dlatego też nie tylko inna będzie rozstawa sadzenia krzewów, ale także cięcie zostanie przeprowadzane tak, by maksymalnie ułatwić ten proces. W omawianym przypadku uprawy towarowej, cięcie aronii ogranicza się do usuwania uszkodzonych i połamanych pędów oraz radykalnym skracaniu tuz przy ziemi szczególnie wysokich gałęzi.

Sposób cięcia: uprawa amatorska

Jak już wiadomo, aronia nie jest krzewem kłopotliwym, więc dobrze znosi cięcie wiosenne, jak i w okresie lata. Nie musimy zatem martwić się o dopilnowanie odpowiedniej pory. Jeśli zapomnimy przyciąć ją w zalecanym kwietniu, nic nie stoi na przeszkodzie, by zrobić to w późniejszym terminie.

Po posadzeniu pędy aronii należy przyciąć o 1/3. Usuwamy bezproduktywne pędy, które rosną poziomo do podłoża i pokładają się na ziemi. W kolejnych latach, w celu kształtowania ładnego krzewu, wycinamy pędy krzywe, krzyżujące się i utrudniające tym samym wzrost innych, a także nieestetycznie wyglądające gałęzie, rosnące zbyt nisko nad podłożem.

Przy zabiegu podcinania warto pamiętać, że najwięcej owoców wydają pędy od 2 do 5-letnich. Najlepiej pozwolić aronii rozrastać się jak najbardziej swobodnie, jeśli jednak nie dysponujemy zbyt dużą przestrzenią i byłoby to utrudnione, rokrocznie wycinamy najstarsze i zgrubiałe pędy w liczbie 3-4 tak, by pozostawić na krzewie tyle samo jednorocznych. W ten sposób utrzymamy w ryzach kształt i niewielki rozmiar krzewu.

Termin cięcia

Najlepiej przeprowadzać cięcie każdego roku wczesną wiosną. W kwietniu pędy pozostają jeszcze w stanie spoczynku. Jeśli jednak przegapimy termin lub po upływie jakiegoś czasu stwierdzimy, że krzew jest za wysoki, możemy przyciąć go jeszcze w okresie lata. Odbędzie się to bez szkody dla aronii, gdyż jest pod tym względem tolerancyjna.

Literatura:

- A. Mika, Cięcie drzew i krzewów owocowych, s. 192

- Z. Gruca, Owocowe rarytasy, s. 12

- Sadownictwo, podręcznik dla uczniów techników ogrodniczych, s. 469