Cięcie brzoskwini – podpowiadamy, jak to właściwie zrobić

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Cięcie i formowanie koron brzoskwini jest bardzo ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym i fitosanitarnym podczas całego okresu eksploatacji sadu. Już po posadzeniu drzewek silnie się je przycina. Ważne jest wycinanie zarówno pędów nieowoconośnych, przede wszystkim wilków, jak i chorych, połamanych i zacieniających dolne partie. W europejskich sadach najczęściej prowadzone są drzewa w formie stożkowej i pucharowej. Stożkowa pozwala na gęstsze sadzenie, w rozstawie 4 x 2 m, gdzie na jednym hektarze można zasadzić 1000–1250 drzewek. Prowadzenie drzew w koronie pucharowej wymaga dużej przestrzeni, na jednym hektarze zasadzi się 400–500 sztuk.

Cięcie po posadzeniu

Młode drzewka tuż po posadzeniu mają uszkodzony system korzeniowy, przycinanie części nadziemnych pozwala na zachowanie między nimi równowagi. Cięcie wykonuje się zawsze wiosną. W pierwszym roku po posadzeniu brzoskwinie należy silnie przyciąć. Intensywność cięcia należy dostosować do stanu drzewka oraz zasobności gleby. U dobrze rozwiniętego pęd główny przycina się 80–90 cm nad ziemią, by pozostawić 3–5 pędów skróconych o 2/3. Usuwane są boczne pędy wyrastające z przewodnika bardzo nisko. Najniższe partie pozostawia się najniżej 50 cm nad ziemią. Wycina się również słabe i cienkie pędy, które z łatwością mogą być połamane. W przypadku słabo rozwiniętego drzewka, cienkiego, rozgałęzienia przycina się mocniej, a pęd główny silnie, do 60–70 cm nad ziemią. Pędy boczne wyrastające z przewodnika skraca się do 1–2 oczek. Zazwyczaj w pierwszym roku po posadzeniu wycina się ok. 80% pędów.

Cięcie rosnących drzew

Młode brzoskwinie rosną bardzo intensywnie. Bardzo ważne jest ich coroczne cięcie. Formowanie pozwala na lepszy dostęp światła do liści i owoców – brzoskwinia to roślina światłolubna, a także częste uniknięcie porażeń przez choroby – wycinane są chore pędy. Utrzymywanie odpowiedniego kąta rozgałęzień konarów pozwala na zapobieganie wystąpieniu raka bakteryjnego.

Cięcia należy wykonywać w czasie kwitnienia lub tuż po kwitnieniu (pod koniec kwietnia), pąki wtedy pęcznieją i łatwo rozpoznać te uszkodzone przez mróz. Z cięciem nie należy się spóźniać, należy wykonać je najpóźniej 3 tygodnie po kwitnieniu, inaczej istnieje ryzyko nadmiernego osłabienia drzewa. W Polsce najczęściej wybieraną formą korony jest korona stożkowa, z przewodnikiem. Taki typ formowania chroni przed przemarznięciem drzewko, które lepiej się regeneruje i wypuszcza nowe pędy. Formowanie korony stożkowej trwa dwa lata. Brzoskwinie wytwarzają pąki kwiatostanowe na jednorocznych pędach, niewiele jest krótkopędów, które są krótkowieczne. Korona stożkowa polecana jest przede wszystkim do gęstych nasadzeń, w rozstawie 4 x 2 m. Aby rozpocząć formowanie tego typu, wymagane jest, by pęd główny rósł zdecydowanie silniej od pędów bocznych. Przycinając drzewo pierwszy raz, koronę formujemy tak, by pęd główny znajdował się wyżej od rozgałęzień. Najsilniejsze z pędów bocznych powinny rosnąć w pozycji poziomej, dlatego na przewodnik zakłada się specjalne klamerki (na początku czerwca). Pozwoli to na utrzymanie rozgałęzienia konarów pod kątem ok. 90° i zmniejszy ryzyko porażenia przez raka bakteryjnego drzew owocowych. Można również użyć sposobu bardziej tradycyjnego, jak przyginanie pędów.

W drugim roku po posadzeniu, wiosną, usuwane są wszystkie grube i silne konkurencyjne dla przewodnika pędy. Słabe i wiotkie gałęzie przygina się, by uzyskać szybsze owocowanie. Pędy grubości słomki skracamy w kwietniu, pozostawiając 1 oczko u nasady, grubości niewiele mniejszej od ołówka 3 oczka, a grubsze od ołówka 8–12 oczek. Takie cięcie pozwala na uformowanie korony oraz polepszenie owocowania. Przewodnik przycinamy na długość 8–12 oczek. W trzecim roku po posadzeniu powtarza się cięcia wykonywane rok wcześniej.

Cięcie odmładzające

W kolejnych latach prowadzi się cięcia odmładzające. Do stałych elementów uformowanego drzewa zalicza się przewodnik wraz z 6–8 konarami. Kilkuletnia brzoskwinia wytwarza długopędy i krótkopędy. Na krótkopędach znajdują się liczne pąki kwiatostanowe. Na drzewie pozostawia się jedynie pędy 1-, 2-letnie. Wszystkie pędy 3-letnie powinny być wycięte. Jeśli nie wykonujemy zabiegów odmładzających, brzoskwinia szybko się starzeje i przenosi owocowanie na wyższe partie drzewa, co utrudnia późniejszy zbiór. Z drzew starszych wycina się również martwe, chore pędy oraz krzyżujące się i kierujące wzrost do środka korony.

Cięcie letnie, korygujące

Cięcie korygujące kształt korony wykonuje się co roku, najczęściej w lipcu. Wielkość i kształt korony regulowane są przede wszystkim wycinaniem silnych przyrostów u wierzchołka, tzw. wilków. Zabieg ten ułatwia dostęp światła do niższych partii drzewa i pobudza ich wzrost. Ponadto w następnym roku po cięciu letnim obserwowane jest większe owocowanie (drzewa zawiązują więcej pąków na następny rok).

czytaj dalej...