Skutecznie rozpoznajemy i zwalczymy mączniaka rzekomego
Sucha zgnilizna kapustnych – atakuje i pustoszy uprawy
Zobacz także
Zapobieganie
W miejscach, na których szczególnie często w przeszłości pojawiała się sucha zgnilizna kapustnych, należy wybierać bardziej odporne odmiany rzepaku i rzepiku. Do siewu powinno się używać tylko sprawdzonych, zdrowych i czystych nasion. Plantację można chronić także przez używanie zaprawy nasiennej.
W profilaktyce przed suchą zgnilizną należy pamiętać o tym, aby rośliny kapustne były siane po sobie w odstępie około 4-5 lat. Ważne jest także to, że między plantacjami roślin krzyżowych powinno być kilkaset metrów odległości, aby zarodniki nie miały możliwości przedostania się na kolejne stanowisko, dzięki czemu, nawet jeżeli jedna plantacja rzepaku będzie porażona chorobą, inne możemy przed tym obronić.
Na szczęście przetrwalniki grzybów odpowiedzialnych za suchą zgniliznę kapustnych nie są bardzo wytrwałe – nie zagnieżdżają się w ziemi na tyle długo, żeby konieczne były zabiegi termicznego lub chemicznego odkażania. Jeżeli jednak ziemia jest zbyt kwaśna, można zastanowić się nad przeprowadzeniem jesiennego wapnowania, co może ograniczyć rozwój choroby.
Zwalczanie
Zabiegi zwalczania choroby należy rozpocząć już w momencie pojawienia się pierwszych objawów. Natychmiast po zdiagnozowaniu suchej zgnilizny kapustnych należy na terenie całej plantacji przeprowadzić opryski fungicydami. Proponowane do tego preparaty to InCa w proporcji około 0,2-0,3%, saletra wapniowa w granulacie lub chlorek wapnia. Obydwa środki podaje się w dawce 0,7%. Opryski są skutecznym sposobem na zwalczenie patogenów i wyleczenie choroby.
Autor: Katarzyna Kaźmierczak
Bibliografia:
Hołubowicz-Kliza, „Rolniczy atlas chorób”, IUNG-PIB, Puławy 2012 r., s. 51.
Robak J. (red.), „Program ochrony roślin warzywnych”, Skierniewice 2014 r., s. 106.
