Przegląd najczęstszych chorób rzepaku, a także metody ochrony i ich zwalczania!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Każdego roku obserwuje się kilkunastoprocentowe straty w plonie rzepaku spowodowane chorobami grzybowymi, które w warunkach ciepłej i wilgotnej pogody mogą sięgać nawet 50%. Do tych najgroźniejszych należą: zgorzel siewek, sucha zgnilizna kapustnych, czerń krzyżowych, zgnilizna twardzikowa, cylindrosporioza oraz szara pleśń. W mniejszym nasileniu i rzadziej pojawiają się: werticilioza, kiła kapusty, mączniak prawdziwy oraz mączniak rzekomy kapustnych.

Jednak nawet rzadsze choroby, w latach ze sprzyjającymi warunkami pogodowymi, mogą spowodować znaczny spadek plonów. W związku z tym ochrona rzepaku powinna być przemyślana i kompleksowa, a zwalczanie chorób najlepiej rozpocząć od prawidłowego rozpoznania objawów, a w dalszej kolejności użycia fungicydów, niszczenia chorych roślin i dezynfekowania gleby.

Poniżej, pokrótce zostały opisane najczęstsze choroby w uprawie rzepaku wraz z objawami i metodami zwalczania.

Cylindrosporioza

Cylindrosporioza to groźna choroba powodowana przez grzyby z rzędu helotkowców, która wpływa na pogorszenie jakości plonu i jego spadek. W polskich uprawach występuje coraz częściej, zwłaszcza w regionach centralnym i północno-wschodnim, ze względu na zmiany klimatyczne. Najlepiej rozwija się w czasie ciepłych i wilgotnych pór oraz przy łagodnym przebiegu zimy.

Pierwsze objawy chorobowe pojawiają się jesienią lub na wiosnę, a następne, systematycznie przez cały okres wegetacji rzepaku. Przybierają postać, nieregularnych chlorotycznych plam, które powodują zanik chlorofilu. W konsekwencji liście żółkną, pękają i zamierają. Podobne skazy powstają także na korzeniach i łodydze, choć mają ciemną obwódkę i są bardziej podłużne, dopiero później brązowieją i stają się chropowate, a rośliny karłowacieją. Porażone przez patogen łuszczyny, mają jasnobrązowe ubarwienie, ulegają zniekształceniu i przedwcześnie dojrzewają.

Próg szkodliwości szacowany jest na 10‒15% porażonych roślin. Środki chemiczne należy zastosować zaraz po zaobserwowaniu pierwszych objawów chorobowych. W rzepaku ozimym i jarym sprawdzą się dwa fungicydy: Orian i Syrius 250 EW.

Czerń krzyżowych

Choroba ta może powodować zmniejszenie plonu nawet do 30%, przy tym jest wyjątkowo szkodliwa, gdy wystąpi na łuszczynach, ponieważ powoduje ich przedwczesne dojrzewanie i osypywanie się nasion. Uwarunkowanie wystąpienia czerni krzyżowych związane jest z wilgotnością powietrza w połowie czerwca, dlatego jeśli jest ona bardzo wysoka, a temperatura waha się miedzy 21‒27ºC, to grzyb z pewnością zaatakuje plantacje, porazi rzepak w trakcie całego okresu wegetacyjnego i wystąpi na wszystkich organach rośliny.

czytaj dalej...