Przegląd najczęstszych chorób rzepaku, a także metody ochrony i ich zwalczania!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Mączniak prawdziwy rzepaku

Zwykle mączniak prawdziwy rzepaku rozwija się pod koniec wegetacji roślin, najczęściej w okresie ciepłej i wilgotnej pogody. Objawami chorobowymi jest mączysty, biały nalot pojawiający na dolnej stronie liści, a także na całych pędach i łuszczynach. Efektem porażenia są straty w ilości i jakości polonów.

Profilaktycznie należy unikać umiejscawiania obok siebie upraw odmian ozimych i jarych rzepaku, pilnować odpowiedniego płodozmianu i zrównoważonego nawożenia. Gdy mączniak prawdziwy pojawi się na plantacji i przekroczy próg szkodliwości, który wynosi 10‒20% roślin z pierwszymi objawami porażenia, wówczas należy zastosować środek Tilmor 240 EC, który dodatkowo korzystnie wpłynie na rozwój roślin.

Mączniak rzekomy kapustnych

Występowanie tej choroby najczęściej obserwuje się we wczesnej fazie kwitnienia rzepaku. Porażenie tym patogenem powoduje znaczny spadek plonu. Rozwojowi infekcji sprzyja stosunkowo niska temperatura i wysoka wilgotność powietrza.

Pierwsze objawy pojawiają się już na liścieniach siewek, a następnie choroba poraża liście. Na ich dolnej stronie pojawia się szarawy nalot, a na wierzchniej stronie widoczne są żółte, później szarobrunatne, nieregularne plamy. Z czasem takie liście żółkną, a jeśli są porażone w znacznym stopniu to zamierają. Na łuszczynach zaczynają występować brunatne plamy z grzybnym nalotem, powodujące ich przedwczesne dojrzewanie. Zapobiegawczego w zwalczaniu mączniaka można zastosować Amistar 250 SC, a przy jego zwalczaniu: Atol 250 SC lub Tilmor 240 EC.

Mozaika rzepaku

Mozaika rzepaku jest wirusem przenoszonym przez mszyce, spotykana jest na nielicznych plantacjach zwykle pojawia się wtedy, gdy w pobliżu uprawy rosną inne zarażone chorobą rośliny. Objawy uwidaczniają się w okresie wiosennym, rzadziej jesienią. Porażone rośliny są mniejsze, a na liściach pojawiają się jasno lub ciemnozielone nieregularne plamy rodzaj mozaiki.

Sucha zgnilizna kapustnych

Początkowo sucha zgnilizna kapustnych była charakteryzowana jako choroba roślin warzywnych, ale od połowy XX wieku największe straty zaczęła powodować w uprawie rzepaku. W Polsce występuje przede wszystkim w zachodniej części, gdzie panują dłuższe jesienie i wcześniej rozpoczyna się wiosna.

Grzyb wywołujący tę chorobę atakuje rzepak w ciągu całego okresu wegetacyjnego, choć największe szkody powoduje na wiosnę i jesienią. Na samym początku pojawia się na siewkach, gdzie wytwarza się zgorzel, a później objawy uwidaczniają się na wszystkich częściach nadziemnych rośliny, choć są zróżnicowane ze względu na rodzaj grzyba, który wywołuje zmiany. Zwykle są to charakterystyczne, żółtawe lub jasno szare, owalne plamy, z widocznymi na ich powierzchni czarnymi zarodkami workowymi. W miarę rozwoju rośliny plamy te powiększają się i pogłębiają, mogąc doprowadzić do przedwczesnego dojrzewania, a nawet wylęgania roślin.

czytaj dalej...