Przegląd najczęstszych chorób rzepaku, a także metody ochrony i ich zwalczania!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Źródłem suchej zgnilizny są pozostałości roślin z samosiewu rzepaku z poprzedniego sezonu wegetacyjnego. Z tego powodu do działań ochronnych powinno przede wszystkim należeć głębokie zaoranie resztek pożniwnych oraz dobór odmian roślin o dużej odporności na zgniliznę. Według wykaz COBORU z 2013 roku odo takich odmian rzepaku ozimego należą: DK Exquisite, Lohana, Marathon, Pamela, Sherpa, SY Carlo oraz SY Cassidy.

Jeżeli próg szkodliwości, który wynosi 10‒15% roślin z pierwszymi objawami porażenia, zostanie przekroczony, należy podjąć zwalczanie chemiczne. W rzepaku ozimym najlepiej zrobić to jesienną porą, w fazie 6-8 liści środkami typu: Brastifan 250 EC, Golden Teb 250 EW, Mystic 250 EC, Syrius 250 EW, Toledo 250 EW, natomiast w rzepak jarym stosując: Syrius 250 EW, Orian lub Tilmor 240 EC

Szara pleśń

Szara pleśń jest chorobą bardzo powszechną i porażającą wiele gatunków roślin. W rzepaku może powodować straty w plonie sięgające nawet do 30%. Dzieje się tak zwłaszcza w wilgotnych latach bądź, gdy rośliny zostały uszkodzone przez mrozy lub szkodnik. Grzyb atakuje wszystkie nadziemne części rzepaku w ciągu całego okresu wegetacyjnego. Objawy widoczne są na liściach, łodygach, pąkach i strąkach. Mają postać szarobrązowego nalotu grzybni. Porażone części rośliny zamierają, jeśli zaś zaatakowane zostały młode rośliny rzepaku, wówczas zwykle dochodzi do ich całkowitego zamierania.

Plantacje rzepaku powinny być lokowane w przewiewnych miejscach, można profilaktycznie opryskiwać rzepak, siew nie powinien być zbyt gęsty, systematycznie należy usuwać chwasty i szkodniki, a jeśli rośliny już zostaną porażone szarą pleśnią, to powinno być wdrożone nawożenie fosforowe i potasowe.

Natomiast, gdy próg szkodliwości przekroczy 20‒30% porażonych roślin, należy zastosować odpowiedni fungicyd, choć należy zaznaczyć, że zawalczenie pleśni jest trudne. W uprawach odmian ozimych można zastosować środki typu: Caramba 60 SL, Erasmus 250 EW, Spekfree 430 SC, Starpro 430 SC, Topsin M 500 SC, a w odmianach jarych: Horizon 250 EW, Jetcur 250 EW, Kasir 250 EW, Tilmor 240 EC, Orian, Syrius 250 EW.

Werticilioza

Werticilioza to choroba płodozmianowa wywoływana przez grzyby z rzędu moniliowców, które powodują znaczne szkody w uprawach rzepaku. Objawy uwidaczniają się u dorosłych roślin pod postacią rozprzestrzeniających się, jednostronnych pożółknięć łodyg i liści, zaś po przecięciu pędu widoczne są zbrązowienia. Werticilioza infekuje także system korzeniowy i doprowadza do zamierania całej rośliny. Jej rozwojowi sprzyja sucha i upalna pogoda, a źródłem infekcji są porażone resztki pożniwne, a także narzędzia do obróbki gleby, na których gromadzą się patogeny.

Profilaktycznie powinniśmy stosować właściwą agrotechnikę oraz czyścić narzędzia rolne, a jeśli te działania nie przyniosą rezultatu, to niestety już zainfekowanych roślin nie da się uratować. Należy je usunąć, a glebę wymienić lub odkazić środkami typu: Agrosteril 110 SL, Basamid 97 GR, Trisep 210 SL, Nemasol 510 SL lub Biosept.

czytaj dalej...