Nawożenie czereśni - od założenia sadu po późniejszą pielęgnację
Uprawa czereśni krok po kroku
Zobacz także
To chyba, obok truskawek, najbardziej pożądany owoc sezonowy dla osób lubiących naturalną słodycz. W przypadku kwasolubnych smakoszy przegrywają z wiśniami, niemniej jednak czereśnie cieszą się ogromnym powodzeniem. I bardzo dobrze, bo niosą wiele dobrego dla naszego organizmu. Trzeba jednak zachować umiar, gdyż po sięgnięciu po pierwszą czereśnię, trudno się powstrzymać przed zjedzeniem ich do końca. Warto zatem kupować porcję idealną na jeden raz, a jeszcze lepiej i zdrowiej zerwać optymalną ilość z przydomowego ogródka.
Wybór odmiany
Zanim opiszemy wymagania glebowe i klimatyczne, zerknijmy chwilę na odmiany, gdyż to głównie smak owocu determinuje jej wybór, a nie natomiast dopasowanie odmiany do warunków uprawy. Część odmian ma słodki i zbity lub miękki miąższ, inne są lekko kwaskowate, a kolor owoców na tle tych pierwszych (intensywnie czerwonych) jest bledszy, nieco żółtawy, z czerwonymi akcentami. Miękkie i soczyste lub twardsze i chrupiące – oto wybór, przed którym stoimy.
Rivan – to jedna z wczesnych odmian czereśni, gdyż już na początku czerwca możemy cieszyć się smakiem jej intensywnie czerwonych, lekko twardawych owoców o sercowatym kształcie. Nie owocuje zbyt obficie, jednak mankament ten rekompensowany jest przez doskonały, słodki smak. Ponadto odmiana Rivan jest dość odporna na mróz i przymrozki.
Burlat – odmiana nieco późniejsza od jej opisanej powyżej koleżanki, gdyż na owocowanie musimy poczekać dwa tygodnie dłużej, czyli średnio do połowy czerwca. Regularne zbiory w przypadku odmiany Rivan pojawiają się dwa lata od posadzenia drzew, natomiast Burlat potrzebuje nieco więcej czasu. Minus ten równoważą, w okresie owocowania, gałęzie uginające się od licznych, dużych, również intensywnie czerwonych czereśni o sercowatym kształcie.
Karesowa – niewątpliwym i największym plusem tej odmiany jest fakt szybkiego i obfitego owocowania. Podobnie jak w przypadku odmiany Burlat, czereśnie dojrzewają w połowie czerwca, osiągając dorodne i duże, sercowate owoce o bardzo ciemnej czerwonej barwie, a w przypadku bardzo dojrzałych owoców, nawet brązowej.
Merton Premier – nieco później, bo w drugiej połowie czerwca dojrzewają owoce odmiany Merton Premier, osiągając duże rozmiary i przybierając intensywnie czerwoną barwę. Czereśnie te są nieco bardziej kuliste. Tak samo jak wszystkie dotychczas wymienione odmiany, także owoce Merton Premier, przy odpowiednio zaopiekowanych drzewkach, nie pękają nawet na skutek działania deszczu.
Do innych, chętnie wybieranych odmian należy obficie owocująca i smaczna Kordia; dojrzewająca dopiero na początku lipca Vega o żółtych z czerwonym akcentem owocach czy Büttnera Czerwona, wydająca atrakcyjne, ciemnoczerwone owoce o imponującej i atrakcyjnej wielkości.
Przygotowanie uprawy
Czereśnia jest równie popularna, jak jabłoń czy grusza, w związku z czym jest uprawiana w całym kraju, niezależnie od warunków glebowych i klimatycznych. Na szczęście nie jest zbyt wymagająca, jednak w zależności od miejsca, będzie wydawała mniejsze lub obfitsze plony. Owoce z całą pewnością się pojawią, jeśli zapewnimy jej odpowiednie warunki. Czereśni sprzyjają gleby piaszczysto-gliniaste, natomiast szkodzą zbyt intensywne opady, na które narażona jest na całym terenie naszego kraju. Dużo wilgoci może spowodować pękanie owoców, które jednocześnie nie tracą na walorach smakowych, a jedynie na wyglądzie.
Przygotowanie gleby pod uprawę – tak samo jak w przypadku innych drzewek owocowych – powinniśmy zacząć na trzy miesiące przed sadzeniem. Dzięki temu damy czas glebie na nabranie właściwości odżywczych i spulchnienie. W ziemi wykopujemy dołek o szerokości ok. 1 m i głębokości 60 cm. Wydobytą z niego ziemię mieszamy z nawozem przeznaczonym specjalnie do uprawy drzewek owocowych, a w środek dołka wbijamy tyczkę o wysokości pnia naszego drzewka, powiększoną o 1 m zapasu. Tak przygotowane stanowisko zasypujemy luźno, bez uklepywania ziemią z nawozem i czekamy planowane trzy miesiące na posadzenie drzewek.
Sadzenie
W dniu sadzenia wykopujemy w ziemi dołki takiej wielkości, by swobodnie zmieściły się w nich systemy korzeniowe naszych drzewek. Przed umieszczeniem czereśni w glebie, konieczne jest przycięcie chorych, nadłamanych lub uszkodzonych korzeni oraz delikatne, niezbyt radykalne skrócenie pozostałych o 2-3 cm.
Przy umieszczaniu drzewka w dołku, trzeba zwrócić szczególną uwagę, by miejsce po okulizacji znalazło się nad powierzchnią ziemi. W tym celu można sobie pomóc poziomicą lub po prostu listewką, którą opieramy o brzegi wykopanego dołka, prostopadle do umieszczonego w ziemi palika. Jeśli miejsce po okulizacji jest za nisko (pod poziomem ziemi) lub wydaje nam się za wysoko (wystarczy kilka centymetrów nad ziemią), odpowiednio podsypujemy ziemią lub pogłębiamy dołek. Prawidłowo umieszczone drzewko, z rozłożonymi korzeniami, zasypujemy ziemią i udeptujemy. Wokół pnia trzeba wykonać okrągłe wgłębienie w kształcie misy i dość obficie podlać.
Po tych wszystkich czynnościach pozostaje tylko przywiązanie pnia do wystającej tyczki i pierwsze podcięcie pędów, które skracamy o 1/3 długości. Na sadzenie mamy dość dużo czasu, gdyż możemy to zrobić w okresie od września, przez cały października, aż do połowy listopada.
czytaj dalej...
