Czereśnia ptasia – doskonały gatunek na podkładki pod czereśnie

Zobacz także

Czereśnia ptasia (Prunus avium), znana także pod nazwami wiśnia ptasia i trześnia, to gatunek, z którego wywodzą się wszystkie odmiany uprawne czereśni. Obecnie stanowi najpopularniejszą podkładkę dla tych drzew owocowych.

Charakterystyka

Czereśnia ptasia to wzniesione drzewo, które wczesną wiosną ozdabia krajobraz białymi, przyjemnie pachnącymi kwiatami. Jesienią zaś jadalne, drobne, ciemnoczerwone owoce kuszą wiele gatunków ptaków – stąd nazwa. Liście przed nastaniem zimy także ozdabiają nasz ogród, stają się czerwone i żółte. Młode drzewa pokryte są gładką korą, która z wiekiem zaczyna się charakterystycznie łuszczyć wokół pnia. Czereśnia ptasia w naturalnym stanie może dorastać nawet do 20 m wysokości. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych Europy Południowej, Azji Mniejszej i na południu Polski (woj. lubelskie, dawne zamojskie i rzeszowskie oraz Podkarpacie). Na północy naszego kraju rosną wyłącznie dzikie czereśnie będące siewkami odmian uprawnych. W Polsce czereśnie ptasie spotkać można zwykle na polanach lub brzegach lasów. Uważa się, że na całym obszarze występowania istnieją tylko dwie odmiany botaniczne – o owocach czerwonych i czarnych.

Wymagania

Trześnia bywa bardziej wytrzymała na niskie temperatury niż niektóre odmiany uprawne czereśni, lecz mniej odporna niż jabłonie i wiśnie. Drzewa o jaśniejszej korze cechują się wyższą odpornością na mróz oraz późniejszym okresem dojrzewania owoców. Mogą znieść temperaturę dochodzącą do nawet -40°C (rzadziej podczas bezśnieżnych zim). Czereśnia ptasia dobrze rośnie na glebach lżejszych, lecz nie za lekkich, przepuszczalnych, próchnicznych, przewiewnych, ciepłych i żyznych o odczynie zbliżonym do obojętnego – takich jak czarnoziemy, rędziny, mady przypotokowe, gleby brunatne. Nie lubi gleb podmokłych z wysokim poziomem wody gruntowej, gdyż posiada głęboko rozrastający się, silny system korzeniowy. Preferuje stanowisko nasłonecznione, źle znosi zacienienie.

czytaj dalej...