Jagoda kamczacka Atut – polska odmiana o smacznych owocach

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Suchodrzew jadalny, inaczej jagoda kamczacka, to krzew dorastający do 1,5–2 m wysokości. Pochodzi z terenów Kamczatki, stąd jego nazwa. Wytrzymuje mrozy dochodzące do -40°C, jego kwiaty zaś znoszą -8°C . Krzew dobrze rośnie na każdej glebie, lecz preferuje próchniczną i umiarkowanie wilgotną o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5–6,0). Kwitnienie rozpoczyna w maju, a owoce pojawiają się już po kilku tygodniach. Jagody są wydłużonego kształtu, fioletowe, w smaku przypominają jagody leśne (borówki czernicy). Są bogatym źródłem witamin A, C, PP, witamin z grupy B oraz potasu, cynku, kwasu foliowego, magnezu i żelaza. Ponadto zawierają antocyjany, zwalczające wolne rodniki i spowalniające starzenie się organizmu. Najistotniejszym składnikiem jest jednak witamina C – jagoda kamczacka jest jednym z największych źródeł kwasu askorbinowego spośród roślin sadowniczych. Owoce mogą również zawierać glikozydy irydoidowe odpowiadające za gorycz, których ilość wzrasta wraz z zacienieniem uprawy. W celu uniknięcia gorzkich jagód zaleca się sadzenie suchodrzewu na słonecznym stanowisku.

Zwykle w szkółce dostępne są krzewy w pojemnikach. Sadzić je można wiosną i jesienią, chociaż wskazane jest sadzenie wiosenne. Nie zaleca się kupowania jagody kamczackiej otrzymanej z nasion, ponieważ może zawiązywać owoce gorzkie i niezjadliwe. Krzewy sadzi się w rozstawie 2–2,5 x 0,7–1,0 m, w dołki 3–4 cm głębiej niż w pojemniku. Suchodrzew najczęściej rozmnaża się przez sadzonki: zielne, półzdrewniałe i zdrewniałe.

Jagoda kamczacka zaczyna być doceniana przez plantatorów. Mają oni dość duży wybór odmian dostępnych na rynku, w tym tych wyselekcjonowanych w Polsce. Godną polecenia jest odmiana Atut, charakteryzująca się umiarkowanym, średnio silnym wzrostem. Krzew dorasta do ok. 1,5 m wysokości, ma rozłożysty pokrój. Pędy są barwy od ciemnoszarej po brunatną, a na starszych gałązkach kora łuszczy się w charakterystyczne paseczki. Blaszki liściowe są lancetowate, wydłużone, do 5 cm długości, kwiaty zaś są żółtawe, wonne, wyrastają w kątach liści. W maju pojawiają się duże, wydłużone, eliptyczne, lekko wygięte, ciemnogranatowe owoce do 2,5 cm długości. Dojrzewać zaczynają pod koniec maja lub na początku czerwca. Miąższ ich jest purpurowy, soczysty, słodko-kwaśny, aromatyczny i smaczny. Niestety owoce szybko osypują się z krzewu po uzyskaniu dojrzałości. Z jednej rośliny w 5. roku od posadzenia zebrać można plon dochodzący do 4 kg. Jak każda odmiana do zawiązania owoców wymaga zapylacza.

Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa

Bibliografia:

Dereń D., „Nowości w sadzie”, [w:] „Mój Piękny Ogród”, nr 3/2009 r., s. 58.

Gawryś A., „Niedocenione skarby”, [w:] „Kwietnik”, nr 11/2008 r., s. 42.

Gąstoł M., Król K., Zawieracz W., „Rozmnażanie odmian jadalnych suchodrzewu” [w:] „Szkółkarstwo”, nr 02/2004 r.

Gruca Z., „Owocowe rarytasy”, wyd. Działkowiec, Warszawa 2010 r., s. 42–44.

Jarosz A., „Owoce jagodowe smaczne i zdrowe”, [w:] „Działkowiec”, nr 7/2009 r., s. 44.

Kawecki Z., Łojko R., Pilarek B., „Mało znane rośliny sadownicze”, WUWM, Olsztyn 2007 r., s. 194–201.

Wyrzykowska M., „Z dalekiej Kamczatki”, [w:] „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, nr 44/2013 r., s. 25.