Pszenica Skagen – charakterystyka ozimej odmiany pszenicy

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Odmiana Skagen jest pszenicą ozimą należąca do grupy A, czyli jakościowej. Zaliczana jest ona do późnych odmian pszenicy, typu długiego dnia. Fazę strzelania w źdźbło rozpoczyna późno i buduje bardzo gęsty łan, dlatego też można zaliczyć ją również do typu kompensacyjnego pszenic. Może być przeznaczana na cele konsumpcyjne.

Cechy charakterystyczne

Rośliny należące do tej odmiany są średnio mrozoodporne. Osiągają wysokość 90 cm i są średnio podatne na wyleganie. Termin ich kłoszenia i dojrzewania jest umiarkowanie późny. Masa 1000 ziaren wynosi 43,9, a wyrównanie ziarna w kłosie jest dobre. Ziarna odznaczają się średnią zawartością białka i glutenu. Wskaźnik sedymetnacji SDS i liczba opadania jest bardzo dobra. Ziarno w kłosie jest średnio porastane.

Wymagania i agrotechnika

Skagen jest średnio tolerancyjny na zakwaszenie gleby. Może być uprawiany na glebach słabszych. Pod jego uprawę można stosować regulatory wzrostu i optymalne nawożenie azotowe w dawkach dostosowanych do fazy rozwojowej roślin i stanowiska (40‒90 kg N/ha). Optymalna gęstość siewu powinna wynosić 220‒400 nasion/m² i jest uzależniona od terminu siewu. Mniej nasion należy wysiewać przy wczesnym terminie, a więcej przy późnym.

Odporność

Rośliny odmiany Skagen są odporne na choroby podstawy źdźbła, mączniaka prawdziwego liści, brunatną plamistość liści, septoriozę plew i liści oraz fuzariozę kłosów oraz średnio odporne na rdze brunatną

Autor: mgr inż. Kinga Borek

Bibliografia:

Brunn F., Schönenberger H., „Zboża w mistrzowskiej uprawie”, PWR, Poznań 2009 r., s. 34-39.

Grzebisz W., „Produkcja roślinna – technologie produkcji roślinnej”, wyd. Hortpress, Warszawa 2012 r., s. 56-60.