Burak pastewny - siew, wymagania, uprawa i zbiór

1/8 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Według danych GUS udział buraka pastewnego w strukturze zasiewów naszego kraju w roku 2013 wyniósł mniej niż 1%. Pomimo wysokiej plenności, jego korzenie bardzo trudno się przechowują. Wynika to z dużej zawartości wody (około 85%). Ponadto, za czynnik ograniczający uprawę buraka pastewnego wymienia się także utrudnioną mechanizację zbioru, której wprowadzenie dla niektórych odmian jest niemożliwe. Praktycznie cała powierzchnia zasiewów buraka pastewnego zarejestrowana jest dla gospodarstw małych, niskotowarowych, bogatych w siłę roboczą.

Warunki uprawy

Spadek temperatury do -4^OC przyczynia się do trwałych uszkodzeń korzeni buraka pastewnego. Wszystkie odmiany wykształcające korzenie ponad powierzchnię gleby wymagają wcześniejszych zbiorów. Roślina charakteryzuje się wysokimi wymaganiami wodnymi w ciągu sezonu wegetacyjnego oraz lubi ciepłą, słoneczną jesień. Uprawę buraka pastewnego zaleca się na glebach najlepszych, zaliczanych do kompleksów: pszennego bardzo dobrego, dobrego i wadliwego. Ważnym zabiegiem agrotechnicznym jest uregulowanie odczynu, przynajmniej do pH 6,5. Na plantacjach odchwaszczonych, utrzymywanych w wysokiej kulturze, plonuje najwyżej i najwierniej.

Przedplon

Burak pastewny najczęściej zajmuje stanowisko po zbożach (pszenicy ozimej i jęczmieniu) i kukurydzy. Za najgorsze przedplony wskazuje się rośliny z rodziny kapustowatych, w tym rzepak.

Zabiegi uprawowe

Do pierwszych zabiegów wykonanych jesienią należy zaliczyć podorywkę i bronowanie. Ich celem jest obniżenie populacji szkodliwych chwastów nawet o 40%. Wykonanie orki średniej i głębokiej gwarantuje stworzenie optymalnych warunków do rozwoju korzeni z zachowaniem właściwej wilgotności gleby i jej aktywności biologicznej. Jesień to czas nawożenia fosforowego, potasowego i organicznego (stanowiska po żbożach).

Prawidłowo wykonane wiosenne zabiegi uprawowe przygotowują rolę do siewu. Dzięki nim nie dochodzi do strat wody w glebie, a nawozy azotowe są dobrze wymieszane w powierzchniowej warstwie roli. Włókowanie na glebach lżejszych a bronowanie na zwięźlejszych przerywa parowanie z gleby, wyrównuje jej powierzchnie. Po wysiewie nawozów glebę spulchnia się za pomocą kultywatora o sztywnych łapach lub glebogryzarki. Zwięzłość spulchnionej gleby zapewnia wałowanie i bronowanie.

Nawożenie

Burak pastewny należy do gatunków o dużych potrzebach pokarmowych. Faza tworzenia korzenia zapasowego, trwająca średnio od połowy czerwca do września, wymaga dostarczenia największej ilości składników mineralnych. Część z nich trafia ponownie do gleby wraz z opadającymi liśćmi rośliny. Należy pamiętać, że największą rolę w odżywianiu buraka pastewnego odgrywa nawożenie organiczne. Optymalne dawki obornika wynoszą 30- 40 t/ha.

Przykładowe dawki mineralnego nawożenia buraka pastewnego przedstawiono poniżej:

Składnik	Dawka [kg/ha]	Termin stosowania
Azot	160- 200	100 kg przedsiewnie wiosną Pozostała ilość pogłównie, optymalnie w fazie 2-4 liści buraka
Fosfor (P₂O₅)	30- 110	Jesień, pod orkę przedzimową
Potas (K₂O)	30- 160	Jesień, pod orkę przedzimową, w rejonach z obfitymi opadami 2/3 dawki jesienią, pozostała część wiosną ze względu na możliwość wymywania składnika
Magnez (MgO)	-	-