Uprawa kukurydzy - wyjaśniamy najważniejsze zasady!
Jak uprawiać kukurydzę na kiszonkę? Warto przeczytać!
Zobacz także
Technologia uprawy kukurydzy na kiszonkę różni się od innych technologii. Różnice te można zauważyć przede wszystkim w doborze odmian, gęstości siewu, dojrzałości zbieranych roślin, metodach zbioru, konserwacji oraz stanowisku w zmianowaniu.
Wykorzystanie kiszonki z kukurydzy oraz jej jakość
Kiszonka z kukurydzy jest podstawową paszą objętościową dla bydła oraz może być stosowana jako surowiec w biogazowniach do produkcji biogazu. Produkcja kiszonki z kukurydzy może być nastawiona na ilość bądź jakość. W sytuacji kiedy jest zapotrzebowanie na duże plony o średniej jakości, należy zastosować kiszonkę tradycyjną czyli standardową, którą wytwarza się z odmian późnych, gęsto sianych. Zbioru takiej kukurydzy dokonuje się w dojrzałości mleczno-woskowej do ciastowatej. Ten rodzaj kiszonki wykorzystywany jest w ekstensywnym chowie bydła oraz w biogazowniach. Z wczesnych i średnio wczesnych odmian uzyskuje się kiszonkę wysokoenergetyczną. Takie odmiany należy siać rzadko oraz późno zbierać, a wykorzystywane technologie zbliżone są do uprawy kukurydzy na ziarno. Uzyskane plony są mniejsze, ale odznaczają się wysoką wartością energetyczną, co pozwala podczas skarmiania bydła na uzyskanie wysokiej produkcji mięsa czy mleka, bez potrzeby stosowania zwiększonej ilości pasz treściwych.
Dopuszczalna jest uprawa kukurydzy na kiszonkę w plonie wtórym, jeżeli z pola wcześnie zejdą poplony ozime.
Siew
Siewu kukurydzy na kiszonkę należy dokonywać jak najwcześniej, a optymalnym terminem jest I lub II dekada maja. Późny siew przyczynia się do obniżki plonu ziarna.
W przypadku uprawy kukurydzy na kiszonkę wymagana jest większa obsada roślin na 1 m2 niż w przypadku uprawy na ziarno czy CCM (kiszonka z kolb).
Tab. 1. Liczba roślin na 1 m2 w zależności od odmiany kukurydzy na kiszonkę [3]
|
Odmiany |
Obsada kukurydzy na kiszonkę [na 1 m2] |
|
Wczesne (FAO do 200) |
11-13 |
|
Średnio wczesne (FAO 200-240) |
10-12 |
|
Średnio późne (FAO 250-290) |
9-11 |
|
Późne (FAO >290) |
8-10 |
Optymalna szerokość międzyrzędzi przy uprawie kukurydzy wynosi 0,7-0,8 m, głębokość siewu powinna wynosić 4-5 cm (na glebach zwięzłych) do 8 cm (na glebach lżejszych).
Zbiór i wartość paszowa
Wartość paszowa kukurydzy na kiszonkę głównie skupia się w kolbach, które zawierają około 70% wartości odżywczej przy skarmianiu bydła. W przypadku skarmiania trzody chlewnej wartość takich kolb wynosi ponad 90%.
Wraz z dojrzałością kukurydzy jej wartość paszowa wzrasta, a o jej ilości, strukturze oraz wartości odżywczej decyduje przede wszystkim termin zbioru. W związku z tym, im wyższe będzie stadium dojrzałości, tym większy będzie udział kolb i ziarna w zebranym plonie, a co za tym idzie wzrośnie jego wartość. Najwyższe plony kukurydza osiąga już w dojrzałości mlecznej. Wtedy ziarno jest w początkowym stadium rozwoju, a o plonie decydują przede wszystkim części wegetatywne rośliny. W przypadku późniejszych stadiów dojrzałości można uzyskać wyższe plony suchej masy, co również wpływa na jakość kiszonki. Zbiór roślin można rozpoczynać przy zawartości suchej masy mieszczącej się w przedziale od 30-35%. Przy wyższych wartościach suchej masy należy uwzględnić zwiększone wymagania co do rozdrobnienia roślin, jakości silosów i szczelności ich okrycia.
czytaj dalej...
