Choroby kapusty - przegląd, objawy i zwalczanie
Kapusta brukselska, brukselka - uprawa, odmiany i wymagania
Zobacz także
Wymagania pokarmowe, nawozowe i zmianowanie
Brukselkę uprawia się w pierwszym lub drugim roku po oborniku podawanym w dawce 20–25 t/ha. Oprócz nawozów organicznych należy stosować nawożenie mineralne. Optymalna zawartość składników pokarmowych w 1 dm3 gleby wynosi: 105–120 N (NH4 +NO3), 60–70 P, 190–220 K, 65–75 Mg i 1000–1500 Ca. Przed ustaleniem dawek nawozowych powinno się wykonać analizę chemiczną gleby. Do wyprodukowania 1 t plonu brukselka potrzebuje 3,3 kg N, 2,4 kg P, 6,0 kg K i 0,5 kg Mg. Nawozy azotowe podaje się przed sadzeniem rozsady i pogłównie w dwóch terminach: 2 tygodnie po posadzeniu brukselki i tuż przed wiązaniem główek, zazwyczaj w sierpniu. Nadmiar azotu powoduje brunatnienie główek.
Kapusta brukselska uprawiana jest jako plon główny. Na przedplon nadają się jedynie warzywa wcześnie schodzące z pola, tj. do końca maja. Nie zaleca się uprawiać jej po sobie i innych warzywach kapustnych częściej niż co 4 lata ze względu na możliwość porażeń przez kiłę kapusty.
Siew i sadzenie
Najczęściej praktykuje się uprawę kapusty brukselskiej z rozsady na rozsadniku. Nasiona wysiewane są w kwietniu. W zależności od odmiany, późne sieje się na początku, wczesne w połowie miesiąca. Standardowa ilość nasion wynosi 2–3 g/m2. Przed siewem należy je zaprawić. Czas produkcji rozsady wynosi ok. 6–8 tygodni. Rozsadnik można przykryć folią perforowaną, by ochronić uprawę przed atakiem pchełek.
Sadzenie rozsady trwa od końca maja do połowy czerwca w rozstawie zależnej od odmiany, najczęściej 50–70 x 50–60 cm. Przy mniejszych odległościach obserwuje się wyrastanie mniejszych główek i opóźnienie zbioru.
W zachodniej części Europy prowadzi się czasem uprawę z siewu wprost do gruntu. Nasiona wysiewa się do 2 tygodni później niż na rozsadniku. Na względzie należy mieć zaprawianie nasion, gdyż istnieje większe ryzyko porażeń siewek przez choroby grzybowe. Nasiona powinny mieć również wysoką zdolność kiełkowania (90% i więcej). Siew prowadzi się w tej samej rozstawie co w produkcji z rozsady. Przyjmuje się 1–2 cm głębokości wysiewu nasion.
Zabiegi pielęgnacyjne
Przy uprawie brukselki nie ma stosunkowo uciążliwych zabiegów pielęgnacyjnych. Standardowo rośliny należy odchwaszczać. Bardzo ważnym zabiegiem jest ogławianie. Na przełomie września i października obcina się wierzchołki roślin w celu przerwania wzrostu łodygi i przyspieszenia wiązania główek. Zbyt wczesne ogławianie obniża plon, a główki są luźne. Warto również nawadniać rośliny, zwłaszcza w czasie suszy oraz podczas fazy wiązania główek. Aby opóźnić wzrost dolnych główek i doprowadzić do wyrównania plonu, należy usuwać dolne liście. Zabieg ten powinno się przeprowadzać starannie, tak aby nie uszkodzić roślin.
Zbiór i przechowywanie
Zbiór prowadzi się jednorazowo w fazie dojrzałości zbiorczej. Główki powinny być zbite i mieć średnicę min 2–3 cm. Zbiór rozpoczyna się jesienią, a kończy nawet w styczniu (odmiany odporne na mróz). Wczesne odmiany zbiera się po 3–4 miesiącach od sadzenia rozsady, późne po 5–6. Główki do mrożenia muszą być zwięzłe, ciemnozielone i twarde o średnicy 1,5–3,5 cm. Powinny być zdrowe, bez jakichkolwiek zbrunatnień. Brukselki nie przechowuje się zbyt długo, do 10 tygodni, w temperaturze -2 do -3°C przy wilgotności 90%.
czytaj dalej...
