Nawożenie rzepaku – mocno wpływa na wielkość plonu

Zobacz także

Molibden

Rzepak często „odczuwa” braki molibdenu, który przejawiają się intensywnym pękaniem blaszek liściowych oraz zahamowaniem wzrostu. Pierwiastek ten jest składnikiem enzymu odpowiedzialnego za przemianę związków azotowych w roślinie. Nawet niewielkie przenawożenie molibdenem działa bardziej destruktywnie niż nieznaczny niedobór tego składnika w glebie.

Podstawowe zasady nawożenia rzepaku

Strategia nawożenia, której nadrzędnym celem jest maksymalizacja plonów, sprawdza się w latach o korzystnych warunkach uprawy. Stosowana w „trudnych” sezonach wegetacyjnych pozwala na zmniejszenie strat w plonowaniu rośliny.
Potas, magnez, siarka to podstawowe elementy właściwego nawożenia rzepaku. Dostarczenie ich w optymalnych ilościach umożliwia kontrolę gospodarki azotowej.
Niedobór potasu ogranicza pobieranie azotu, niedobór magnezu i siarki pogarsza efektywność wykorzystania azotu.
Zbyt niskie dawki nawożenia fosforem lub mała zasobność gleb w ten pierwiastek pogarsza działanie azotu, a w konsekwencji osłabia plonowanie rzepaku.

Autor: Magdalena Kuźmicka

Bibliografia:

Grzebisz W., 2006. Nawożenie rzepaku ozimego [W:] Rzepak. Poradnik dla producentów Agro Serwis.

Jadczyszyn T., Kowalczyk J., Lipiński W., 2010. Zalecenia nawozowe dla roślin uprawy polowej i trwałych użytków zielonych. Materiały szkoleniowe nr 95.

Jasińska Z., Kotecki A., 2003. Rzepak [W:] Szczegółowa uprawa roślin, t. 2, PWRiL 2003.

Mrówczyński M., Pruszyński S., 2007. Metodyka integrowanej produkcji rzepaku ozimego i jarego. Materiał Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.