Uprawa papryki chili w Polsce? To możliwe! Sprawdź sam

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Nazwą „chili” określa się owoce niektórych gatunków i odmian papryki. Najbardziej popularne w naszym kraju są ostre, drobnoowocowe odmiany papryki rocznej (Capsicum annuum). W innych krajach uprawia się ponadto paprykę owocową (Capsicum frutescens), paprykę jagodową (Capsicum baccatum), paprykę habanero (Capsicum chinense) oraz Capsicum pubescens (Tab. 1.).

Dlaczego warto jeść papryczki chili?

Paprykę do Europy z Ameryki Południowej przywiózł Kolumb. To dzięki niemu nasze potrawy zyskały nowy, wyrazisty smak. Chili jako przyprawa znana była już setki lat temu przez Azteków. Za ostry smak papryczek odpowiada alkaloid zwany kapsaicyną. Wywołuje on wrażenie silnego gorąca po wniknięciu do receptorów umieszczonych w naszej skórze i błonach śluzowych. Dzięki temu papryka stanowi idealny naturalny środek pobudzający przemianę materii i wspomagający odchudzanie. Kapsaicyna również powoduje rozszerzanie naczyń krwionośnych i ukrwienie tkanek, wspierając leczenie reumatyzmu i zwalczanie bólu. Jeśli dostanie się do nosa, wywołuje kichanie, a podrażniając krtań, kasłanie. Drażnienie naszego organizmu, oszukiwanie wrażeniem ciepła spowodowane działaniem tego niezwykłego alkaloidu, wywołuje produkcję endorfin uśmierzających ból i powodujących poczucie szczęścia. To nie koniec pozytywnych wartości papryki. Owoce chili są ponadto bogatym źródłem witaminy C, soli potasu, sodu, wapnia i żelaza, a także bera-karotenu i flawonoidów. To właśnie z papryki rocznej wyodrębniono w XX w. kwas askorbinowy.

Papryczki można smażyć, marynować lub suszyć, są bardzo popularnym składnikiem kuchni meksykańskiej i azjatyckiej. Sproszkowane stanowią doskonałą przyprawę znaną pod nazwą chili cayenne, poprawiającą smak mdłych dań. Świeże i pokrojone, tak jak przyprawa, także wzbogacają charakter potraw. Papryka roczna nazywana były kiedyś pieprzowcem rocznym lub pieprzem tureckim. Chili to druga co do popularności przyprawa, tuż po soli, częściej używana niż zwykły pieprz.

Wymagania glebowo-klimatyczne

Papryka jest rośliną ciepłego klimatu, przez co nie może u nas rosnąć w gruncie bez osłaniania. Chili nie uprawia się w Polsce na szeroką skalę towarową, częściej w domowych warunkach. Optymalna temperatura wymagana do prawidłowego rozwoju to 26–27°C w dzień i nie niżej niż 16°C w nocy. Poniżej 14°C rośliny zaczynają wolniej rosnąć, a w temperaturze 0°C giną. Niesprzyjające polskie warunki zmuszają nas do uprawy papryki w szklarni, w ogrzewanych tunelach foliowych lub w mieszkaniu.

Jak je uprawiać?

Uprawę rozpoczynamy od zakupu nasion, pojemników, podłoża oraz przygotowania stanowiska. Materiał siewny kupujmy ze znanego źródła, aby w przyszłości nie zaskoczył nas wygląd rośliny. Jeśli nie mamy dużej ilości czasu, możemy kupić sadzonki, pomijając etap produkcji rozsady. Ponadto zakup gotowych roślin, oprócz zmniejszenia nakładu pracy, zmniejsza koszty uprawy.

Paprykę uprawia się z rozsady, którą rozpoczyna się od wysiewu nasion w drugiej połowie marca. Siew przeprowadza się do skrzynek wypełnionych substratem torfowym, w rozstawie 3 x 5 cm. Po tygodniu, przy 22–25°C, zaobserwujemy wschody roślin, wtedy też obniżamy temperaturę do 20–22°C (chociaż lepiej się czuje w wyższych temperaturach). Po mniej więcej miesiącu, kiedy na siewkach pojawi się pierwszy listek, pikujemy je do doniczek o średnicy 10 cm. Nie możemy pozwolić, aby temperatura powietrza spadła poniżej 14°C, grozi to osłabieniem czy nawet zamieraniem roślin. Po ok. 7–8 tygodniach od siewu paprykę możemy wysadzić na miejsce stałe.

Prawidłowa rozsada powinna być zdrowa, krępa, mieć 6–7 liści, wykształcony pierwszy pąk kwiatowy i wysokość ok. 25 cm. Sadzimy ją od końca maja do początku czerwca w rozstawie 40–50 x 30–40 cm. Jeśli dysponujemy szklarnią lub ogrzewanymi tunelami foliowymi, siew i sadzenie możemy wykonywać wcześniej.

Częściej jednak wolimy się cieszyć widokiem rozwoju papryki chili w naszych domowych warunkach. Jeśli chcemy uprawiać ją w mieszkaniu, możemy pominąć pikowanie, co pozytywnie wpłynie na rozwój siewek i zmniejszy nakład naszej pracy. Nasiona wysiewamy bezpośrednio do doniczek (średnica 10 cm) uzupełnionych substratem torfowym lub ziemią ogrodową z dodatkiem torfu. Po wysiewie pojemniki możemy nakryć folią lub szklaną płytką, które zdejmujemy po wschodzie roślin. Nie wystawiajmy papryki na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, np. na parapet, jednak nie zapominajmy, żeby zapewnić jej dużą ilość światła. Temperatura pokojowa wystarczy do prawidłowego rozwoju.

Rośliny powinny być zasilane co pewien czas przeznaczonymi dla nich nawozami. Papryka ma wysokie wymagania pokarmowe, przy nieodpowiednim nawożeniu może zawiązywać owoce, lecz nie będą one rosnąć i wybarwiać się.

A co, jeśli chcemy nasze roślinki wystawić na balkon? Jest to możliwe, lecz pod pewnym warunkiem. Papryka powinna być przedtem zahartowana (ma słaby system korzeniowy). Początkowo wystawiajmy ją na balkon na kilka godzin, pamiętajmy, że podczas wietrznej pogody może dojść do uszkodzenia łodygi, intensywne działanie promieni słonecznych może przepalić liście i uszkodzić owoce, a chłody mogą osłabić rozwój.

czytaj dalej...