Zamieranie pędów malin – objawy i skuteczne zwalczanie

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Zamieranie pędów malin jest jedną z chorób często obserwowanych na krzewach malin. Może powodować duże straty, głównie w plonie. Warto się zapoznać z objawami choroby, by móc szybko zareagować i w odpowiednim czasie przeprowadzić opryski. Profilaktyka jest w ochronie malin równie ważna.

Sprawca

Sprawcą zamierania pędów malin jest głównie grzyb Didymella applanata. Chorobę mogą wywoływać również grzyby Botrytis cinerea, Leptosphaeria coniothyrium czy Phytophthora citricola.

Grzyb Didymella applanata zimuje na porażonych pędach, dobrze rozwija się przy wysokiej wilgotności, tam, gdzie woda wolno odparowuje.

Objawy

Choroba pojawia się zwykle od połowy maja do końca czerwca. Objawia się fioletowobrunatnymi plamami wokół pąków i u nasady ogonków liściowych na młodych, tegorocznych pędach. Plamy z czasem brunatnieją i mogą obejmować całą powierzchnię łodyg. Kora w ich obrębie pęka i łuszczy się. Zimą plamy stają się srebrzystoszare. Objawy widoczne są również na liściach w postaci brunatnych plam wzdłuż głównego nerwu. Często notuje się symptomy choroby najpierw na blaszkach liściowych, potem dopiero, po 2 tygodniach, na pędach. W późniejszym etapie widoczne są w miejscach plam czarne punkciki – piknidia. Często żerowanie larw pryszczarka namaliniaka łodygowego ułatwia wnikanie grzyba do pędów i porażanie malin.

Szkodliwość

Silnie porażone pędy malin zamierają jesienią lub wiosną następnego roku. Znacznie spada ich wytrzymałość na mróz. Ponadto notuje się duże spadki plonu.

Ochrona

Należy utrzymywać odpowiednią rozstawę krzewów, nie zagęszczać plantacji, by nie ułatwiać rozprzestrzeniania się grzyba. Nie zaleca się zakładania upraw na podmokłych terenach, jeśli nie ma innej możliwości, drenowanie jest nieuniknione. U odmian tradycyjnych należy po zbiorze wycinać dwuletnie pędy. Pewne jest również wycinanie, usuwanie z plantacji i palenie porażonych pędów. Ważne jest, by nie doprowadzać do nadmiernego zachwaszczenia uprawy, zaleca się wykonywanie częstych zabiegów odchwaszczających. Przez chwasty tworzy się mikroklimat, który sprzyja rozwojowi grzyba. Nie powinno się zbyt intensywnie nawozić roślin azotem, ponieważ zwiększa się ich podatność na choroby grzybowe (nawozy magnezowe działają odwrotnie). Przed końcem maja należy wycinać młode pędy, co pozwoli na redukcję ilości oprysków. Po osiągnięciu przez pędy wysokości 10–20 cm rozpoczyna się opryskiwanie malin fungicydami, np. Mythos 300 SC, Sadoplon 75 WP, Signum 33 WG, Switch 62,5 WG. Wymienione preparaty (oprócz Sadoplonu 75 WP) można stosować wyłącznie 2 razy w sezonie przemiennie z fungicydami o odmiennym mechanizmie działania. Opryski prowadzi się co 10 dni. Od początku kwitnienia opryskuje się średnio co 7 dni, po zbiorach natomiast wyłącznie na odmianach owocujących na pędach dwuletnich. Należy stosować się do zaleceń podanych w aktualnym Programie Ochronie Roślin Sadowniczych oraz na etykietach preparatów. Ważne w ochronie jest również zwalczanie szkodnika – pryszczarka namaliniaka łodygowego. Należy przestrzegać prewencji i karencji.

Autor: Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Czynczyk A. i inni, „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002 r., s. 548–549.

Kawecki Z., Kryńska W., „Sadownictwo i warzywnictwo”, PWN, Warszawa 1995 r., s. 172.

Klimek G., „Sadownictwo 2”, WSiP, Warszawa 2000 r., s. 223–224.

Masternak H., „Zagrażają roślinom”, wyd. Hoża, Warszawa 1999 r., s. 86.

Meudec G., Prat J.Y., Retournard D., „Choroby i szkodniki drzew i krzewów owocowych”, wyd. Delta, Warszawa 2012 r., s. 90.

Pieniążek S. A. (red.), „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 638.

Program Ochrony Roślin Sadowniczych 2014, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r., s. 158–162.