Doradzamy, jak poprawnie ciąć orzecha włoskiego
Choroby i szkodniki orzecha włoskiego – rozpoznajemy i zwalczamy najgroźniejsze!
Zobacz także
Szkodniki
Szkodniki atakujące orzech włoski nie wyrządzają większych strat gospodarczych, tak jak bywa to w przypadku chorób. Jednym z niepożądanych w sadzie czy ogrodzie owadów jest pilśniowiec orzechowiec, syn. szpeciel orzechowiec (Aceria tristriatus). Roztocz ten żeruje na spodniej stronie liści, wysysając z nich sok komórkowy i powodując wybrzuszenia na górnej stronie. Na spodzie blaszki liściowej pojawiają się gęsto ułożone, srebrzyste lub żółte włoski (pilśń). Przy dużej liczebności powoduje skręcanie i przedwczesne opadanie liści. Szkodnik nie jest jednak tak uciążliwy w rozwoju orzecha włoskiego, toteż nie wymaga zwalczania. Kończy żerowanie latem (lipiec – sierpień) i przenosi się na pędy w celu przezimowania – przetrwania do kolejnego sezonu. Warto więc usuwać zasiedlone liście z widocznymi wybrzuszeniami po zauważeniu żerowania szkodnika, zwykle w czerwcu i na początku lipca.
Innym niezagrażającym silnie szkodnikiem jest mszyca orzechowa ciemnożyła, syn. zdobniczka orzechowa większa (Callaphis juglandis). Owad ten swoją nazwę zawdzięcza widocznym na ciele rzędom prostokątnych, czarnych plam. Żeruje na górnej stronie liścia wzdłuż nerwu głównego, tworząc kolonie ułożone w szeregu. Zaatakowane blaszki liściowe żółkną i pokrywane są spadzią. Mszyca ta nie wymaga zwalczania, gdyż nie ma znaczenia gospodarczego i bardzo rzadko pojawia się na orzechu.
Podobnym gatunkiem jest mszyca orzechowa jasna, syn. zdobniczka orzechowa mniejsza (Chromaphis juglandicola). Szkodnik ten żeruje na dolnej stronie liścia w pobliżu nerwu głównego, nie tworzy jednak, jak mszyca orzechowa ciemnożyła, zwartych kolonii. Zasiedla również owoce, które zostają pokryte lepką spadzią. Tak jak poprzedni gatunek mszycy nie ma znaczenia gospodarczego, toteż niewymagane jest zwalczanie go.
W przypadku bardzo licznego pojawu któregoś z gatunku mszyc możemy ewentualnie zastosować oprysk wybranym środkiem – Agro Pirymikarb 500 WG, Primor 500 WG, Karate Zeon 050 CS, Wojownik 050 CS.
Autor: inż. Joanna Żołnierkiewicz
Bibliografia:
Czarnocka A. (red.) „Program ochrony roślin sadowniczych 2014”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r.
Legańska Z. (red.), „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002 r., s. 528–529.
Mika A., „Sad dochodowy”, wyd. Hortpress, Warszawa 2010 r., s. 299.
Pusz W., „Antraknoza – groźna choroba orzecha włoskiego” [w:] „Mój Piękny Ogród” 1/2007 r., s. 38.
Sobiczewski P., Schollenberger M., „Bakteryjne choroby roślin ogrodniczych”, PWRiL, Warszawa 2002 r., s. 46–47.
Wiech K., „Szkodniki drzew owocowych”, wyd. Plantpress, Kraków 2008 r., s. 126–128.
Wiech K., „Szkodniki i choroby orzecha włoskiego” [w:] „Działkowiec”, nr 8/2008 r., s. 54.
Zdyb H., „Orzech włoski”, PWRiL, Warszawa 2009 r., s. 149–155.
