Uprawa leszczyny (orzecha laskowego) – porady praktyczne. Zobacz, bo warto!

Uprawa leszczyny Leszczyna pospolita

Leszczyna pospolita (Corylus avellana) to nasze rodzime drzewo wydające smaczne orzechy. Znajdziemy je w każdym rejonie naszego kraju: na obrzeżach lasów, brzegach rzek i jezior, zboczach wąwozów i gór. Niestety, ze względu na kilka czynników, liczba plantacji leszczyny w Polsce jest w dalszym ciągu mała. Orzechy laskowe wciąż sprowadzamy z cieplejszych krajów Europy, m.in. Włoch, Hiszpanii, Francji czy Turcji. Czym spowodowane jest tak niskie zainteresowanie, skoro nie dość, że jej uprawa nie jest tak pracochłonna ani kosztowna, jak innych uprawianych roślin owocowych, to jeszcze jej owoce są bardziej wartościowe od owoców leszczyny uprawianej w cieplejszym klimacie?

Charakterystyka

Leszczyna to roślina, która rośnie silniej od krzewów, lecz słabiej od drzew, może dorastać do 8 m wysokości. Ponadto ze względu na wytwarzanie odrostów korzeniowych jest bardzo żywotna, może dożyć 60 lat. Bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację, jest jedną z najwcześniejszych roślin – podczas łagodnej zimy może zacząć zakwitać już na początku lutego, najpóźniej w kwietniu. Owocuje zaś od lipca, zwykle 3–4 lata po posadzeniu. Jest rośliną wiatropylną, większość jej odmian jest obcopylna, do zawiązania owoców potrzebują wobec tego pyłku innej odmiany. Ważne jest, by męskie kwiatostany zapylacza kwitły przed żeńskimi. Znanych jest niewiele odmian samopylnych, jedną z nich, wpisaną do krajowego rejestru, jest odmiana Cosford.

Odmiany i inne gatunki

  • Leszczyna pontyjska (Corylus avellana var. pontica) – przez wielu pomologów uznawana za odmianę botaniczną leszczyny pospolitej, przez niektórych zaś za odrębny gatunek. Pochodzi od niej wiele uprawnych odmian, które w wyniku krzyżowań dały mieszańce zwane zellerówkami.
  • Leszczyna długookrywowa, syn. lambertówka (Corylus maxima, syn. C. lamberti, syn. C. tubulosa) – pochodzi od niej wiele starych, uprawnych odmian, które w wyniku krzyżowań dały mieszańce zwane lambertówkami.

Znanych jest jeszcze więcej gatunków leszczyny, które w naszym kraju nie są tak popularne, jak wyżej wymienione, są to m.in. leszczyna mandżurska, leszczyna kaukaska czy leszczyna turecka. Uprawiane odmiany, jak już wcześniej wspomniano, pochodzą od leszczyny pospolitej, l. pontyjskiej i l. długookrywowej. W krajowym rejestrze znajdują się takie odmiany, jak: Barceloński, Cosford, Halle (Olbrzymi z Halle), Kataloński, Nottinghamski, Olga i Webba Cenny o różnych cechach morfologicznych, okresie wegetacji, terminie owocowania czy różniące się plennością.

W ogrodach możemy uprawiać również ciekawe, dekoracyjne odmiany mogące różnić się pokrojem, kolorem liści, siłą wzrostu, wielkością owoców lub odpornością na niskie temperatury, choroby i szkodniki.

Dla przykładu: odmiana leczczyny tureckiej Kolumna przyjmuje ciekawy, strzelisty pokrój, zaś odmiana leszczyny długookrywowej Purpurea zdobi ogród swymi purpurowymi liśćmi i pędami. Warto również wziąć pod uwagę ozdobne odmiany leszczyny pospolitej, takie jak: Aurea o złotożółtych liściach i pędach, Contorta o powyginanych pędach czy Pendula o zwisłej formie pędów.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki