Odpowiednie żywienie indyków kluczem do opłacalnej produkcji
Choroby indyków - przegląd, objawy i zwalczanie
Zobacz także
W Polsce mięso indyka cieszy się dużą popularnością. Ma niewątpliwą przewagę w walorach smakowych i zdrowotnych nad mięsem czerwonym. Bywa cenione przez osoby cierpiące na alergie pokarmowe oraz będące na diecie niskokalorycznej. Ma dużą zawartość łatwo przyswajalnego białka. Dlatego wielu rolników szczyci się hodowlą tego gatunku ptaków w gospodarstwach przydomowych, a duże firmy produkujące mięso indycze osiągają z tego tytułu znaczne zyski. Choroby indyków mogą jednak powodować w tym zakresie znaczne straty.
Choroby indyków okresu okołolęgowego
W okresie okołolęgowym pisklęta są szczególnie narażone na wahania temperatur. Szybkie upadki mogą być spowodowane zarówno przegrzaniem jak i zbytnim ochłodzeniem organizmu. Typowymi objawami zbyt wysokiej temperatury panującej w środowisku piskląt jest ich intensywne rozbieganie się po wypuszczeniu na ściółkę, nadmierna hałaśliwość i zianie. Takim ptakom należy jak najprędzej zapewnić dostęp do wody. Oznaką niedogrzania jest z kolei zbijanie się w grupy, ospałość i przysiadanie na skokach. Rokowanie dla zziębniętych osobników jest złe. Po umieszczeniu ich w ciepłym miejscu warto podać preparaty wzmacniające i probiotyki.
Częstym problemem jest zapalenie pępka i woreczka żółtkowego. Pojawia się ono na skutek nieprawidłowego przebiegu zamykania powłok brzusznych, co przyczynia się do wnikania drobnoustrojów środowiskowych do organizmu. Prawidłowa higiena lęgów zazwyczaj zapobiega takim następstwom. Objawem infekcji jest apatia, niechęć do poruszania się i pobierania pokarmu. W miejscu pępka widać ubytki puchu. Leczenie polega na zadawaniu antybiotyków w wodzie pitnej. Brak wczesnego rozpoznania prowadzi do upadków.
W początkowym okresie życia można się też spotkać z widoczną obecnością przetrwałego pęcherzyka żółtkowego. Do tego zaburzenia przyczyniają się złe warunki lęgów, nieprawidłowa temperatura i wilgotność powietrza panująca po wykluciu i niedożywienie piskląt. Pobudzenie naturalnego procesu resorpcji można uzyskać poprzez szybkie podanie pierwszej dawki pokarmowej.
Choroby indyków przebiegające z objawami ze strony układu oddechowego
Jedną z najczęstszych wirusowych chorób układu oddechowego spotykanych u indyków jest ILT, czyli zakaźne zapalenie krtani i tchawicy. Łatwo szerzy się między osobnikami, w czym udział może też mieć personel przenoszący zarazki na ubraniu czy sprzęcie. U osobników chorych słyszalny jest świszczący oddech i odkrztuszanie. Wydzielina z dróg oddechowych może zawierać ślady krwi. Okolice oczu mogą być obrzęknięte i zawilgocone wysiękiem ze spojówek. Choroba jest niebezpieczna ze względu na możliwe powikłania przez drobnoustroje bakteryjne. W celu ograniczenia strat podaje się antybiotyki oraz preparaty wzmacniające.
Kolejnym wirusem atakującym drogi oddechowe indyków jest koronawirus wywołujący zakaźne zapalenie oskrzeli (IB). Zakażone ptaki szybko dostają duszności i kaszlu, a ich oddech staje się głośny, rzężący. Okolice oczu są obrzęknięte. Grzebień i dzwonki stają się blade. Jak przy innych chorobach wirusowych podaje się osłonowo antybiotyki aby ograniczyć możliwość powikłań. Warto dodatkowo wprowadzić wszystkim indykom w stadzie preparaty stymulujące odporność.
Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy indyków to choroba charakterystyczna dla tego gatunku ptactwa. Sieje straty w hodowlach, które zaniechały szczepień. Szerzy się szybko. Chore zwierzęta prychają, potrząsają głowami, są osowiałe. Może wystąpić obrzęk okolicy podżuchwowej. Leczenie wygląda podobnie jak w przypadku innych chorób wirusowych układu oddechowego.
Pastereloza jest chorobą bakteryjną dosięgającą indyki po 8. tygodniu życia. Wyróżnia się kilka postaci choroby, może ona mieć więc różny przebieg. W postaci nadostrej dochodzi do upadków bez wcześniejszych objawów. W przypadku przebiegu ostrego indyki są osowiałe, nie chcą jeść, natomiast dużo piją. Charakterystyczne jest sine zabarwienie grzebienia, chwiejny chód, duszność lub biegunka. W chorobie przewlekłej dzwonki są blade i występują trudności w oddychaniu, a także postępujące chudnięcie. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków i preparatów stymulujących odporność.
czytaj dalej...
