Mączniak prawdziwy winorośli - sprawdź, jak z nim walczyć!
Choroby winorośli – czy twoje krzewy są bezpieczne? Przekonaj się!
Zobacz także
- Nawożenie winorośli – pomagamy dobrać zabiegi dla Twojej uprawy
- Właściwa uprawa winorośli gwarantowany sukces przynosi!
- Cięcie winorośli to jeden z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Przekonaj się!
- Mączniak prawdziwy winorośli - sprawdź, jak z nim walczyć!
- Mączniak rzekomy winorośli - objawy, profilaktyka i zwalczanie
Uprawa winorośli w Polsce cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Plantatorzy borykają się z wieloma chorobami porażającymi ich plantacje. Niestety brakuje w naszym kraju odpowiednich badań dopuszczających nowe preparaty do ochrony winorośli. Obecnie zarejestrowana jest niewielka liczba środków. Ochrona nie polega jednak wyłącznie na stosowaniu chemicznych metod.
Aby wiedzieć, jak zapobiegać danym chorobom, należy przede wszystkim znać ich biologię i objawy. Poniższe opisy mogą pomóc w rozpoznaniu patogenów porażających winorośle.
Mączniak rzekomy winorośli
Sprawca: czynnikiem chorobotwórczym jest grzyb Plasmopara viticola.
Objawy: na liściach, najczęściej na ich brzegach, pojawiają się żółte lub jasnozielone, tłuste plamy, które z czasem brunatnieją. Na dolnej stronie blaszki liściowej, podczas ciepłej i wilgotnej pogody, może pojawiać się biały, ścieralny nalot grzybni. Nie występuje on podczas suchej i chłodnej aury. Porażone liście zaczynają opadać. Pędy zniekształcają się, rosną krótsze. Może na nich pojawiać się szarobiały nalot, a później w jego miejscu tkanki mogą czernieć i zasychać.
Szkodliwość: choroba ta jest jedną z groźniejszych w uprawie winorośli. Powoduje osłabienie roślin we wzroście oraz zmniejszenie ich odporności na mróz. Owoce słabo dojrzewają i są kwaśne. Ponadto obserwowany jest silnie zmniejszony plon.
Zapobieganie i zwalczanie: wysoka wilgotność sprzyja rozmnażaniu się grzyba. Może on przetrwać w glebie przez 2 lata. Należy unikać intensywnego nawożenia azotem. Trzeba usuwać pędy znajdujące się blisko powierzchni ziemi oraz porażone części krzewu, a także palić opadłe liście. Warto też unikać zbyt dużego zagęszczenia winorośli. Pomocne będą też opryski preparatami zalecanymi w aktualnym Programie Ochrony Roślin Sadowniczych (brak zarejestrowanych środków do stosowania przeciw mączniakowi rzekomemu po kwitnieniu).
Mączniak prawdziwy winorośli
Sprawca: grzyb Uncinula necator (stadium konidialne Oidium tuckeri).
Objawy: występują na wszystkich częściach zielonych winorośli. Na początku na obu stronach liści pojawiają się drobne, jasnozielone, matowe plamy. Później widoczny jest mączysty, szarobiały nalot grzybni z obu stron blaszki liściowej, który często pokrywa całą powierzchnię. Nalot jest intensywniejszy na górnej stronie liścia. Silnie porażone często zasychają. Na owocach obserwuje się gęsty, szarobiały, brudny nalot. Na ich skórce, pod nalotem, mogą pojawiać się drobne, czarne plamki. Porażone owoce pękają. Pędy pokryte są często podłużnymi, ciemnymi plamami z delikatnym nalotem zarodników. Młode łodygi mogą ulegać deformacjom. Widoczne są także skrócone międzywęźla pędów.
Szkodliwość: choroba mniej groźna niż mączniak rzekomy, ponieważ lepiej rozwija się jedynie w wysokiej temperaturze i wilgotności (częściej pod osłonami). Powoduje obniżenie plonu i osłabienie roślin we wzroście.
Zapobieganie i zwalczanie: należy unikać zbyt gęstego sadzenia krzewów, nie stwarzać ciepłego i wilgotnego mikroklimatu. Zwalczanie można przeprowadzać zalecanymi w aktualnym Programie Ochrony Roślin Sadowniczych preparatami.
Szara pleśń
Sprawca: czynnikiem chorobotwórczym jest grzyb Botryotinia fuckeliana (stadium konidialne Botrytis cinerea).
Objawy: na liściach pojawiają się plamy z ciemną, żółtozieloną obwódką. Czasem pokryte są czarnymi kropeczkami i/lub szarym nalotem. Plamy stopniowo zasychają i brunatnieją. Na owocach obserwujemy puszysty, szary nalot grzybni, która wrasta w miąższ. Po dojrzeniu jagód powstają fioletowe, okrągłe plamy gnilne mogące objąć całą powierzchnię. Skórka się marszczy i ciemnieje. Owoce w takim wypadku gniją. Porażane mogą być również kwiaty i młode pędy.
Szkodliwość: duży spadek plonu.
Zapobieganie i zwalczanie: sadzenie winorośli w słabym zagęszczeniu. Prowadzenie cięć i formowanie roślin. Odpowiednie nawożenie azotem. Usuwanie i palenie porażonych gron. Oprysk zalecanymi preparatami.
Czerwona plamistość winorośli, syn. pseudopeziza
Sprawca: chorobę wywołuje grzyb Pseudopeziza tracheiphila.
Objawy: występują wyłącznie na liściach w postaci żółtozielonych plam. Nerwy w ich miejscu brązowieją. Plamy zlewają się i pokrywają większą część liścia, a następnie ciemnieją i zasychają. Objawy różnią się w zależności od odmiany (barwy owoców). U jasnoowocowych plamy początkowo są cytrynowe, później brązowe z żółtą obwódką. U ciemnoowocowych są ciemnobrązowe z czerwonofioletową obwódką.
Szkodliwość: zmniejsza się powierzchnia asymilacyjna roślin, przez co ograniczona jest fotosynteza. Owoce gorzej dojrzewają i zawierają mniej cukrów. Krzewy mają obniżoną odporność na mróz.
Zapobieganie i zwalczanie: przede wszystkim należy wygrabiać, usuwać z plantacji i palić opadłe liście.
Czarna zgnilizna winorośli
Sprawca: grzyb Guignardia bidwellii.
Objawy: obserwuje się wypukłe, drobne, okrągłe plamy na dolnej stronie liścia. Początkowo są brunatne, później szarawe lub ciemnobrunatne z ciemną obwódką. Tkanka w miejscu plam zamiera. Mogą pojawiać się czarne, gęsto ułożone na obrzeżach plam, kropki (piknidia). Na pędach widoczne są brunatnoczerwone, owalne plamy z wypukłymi, czarnymi, błyszczącymi kropkami na obwodzie. Silnie porażone owoce pokryte są piknidiami gniją i zasychają.
Szkodliwość: choroba rzadko występuje na winoroślach w Polsce. Jeśli się pojawi, powoduje bardzo duże straty w plonie. Osłabia krzewy we wzroście.
Zapobieganie i zwalczanie: należy zrywać i palić porażone części krzewu. Nie można doprowadzać, by liście znajdowały się blisko powierzchni gleby (usuwanie tych z dolnych partii winorośli).
Antraknoza winorośli
Sprawca: czynnikiem chorobotwórczym jest grzyb Elsinoe ampelina.
Objawy: widoczne są na zielonych częściach rośliny. Na liściach obserwuje się z czasem ciemniejące plamki, barwiące się na ciemnobrązowo, z ciemnoczerwoną obwódką. Tkanka w obrębie plam zasycha i wykrusza się. Liście ciemnieją, zwijają się i opadają. Pędy pokrywają się powiększającymi się brązowymi plamkami z ciemnymi brzegami. Na starszych łodygach powstają drobne rany. Wierzchołki pędów mogą ulegać deformacjom i/lub wyglądać, jakby były spalone. Na owocach obserwuje się okrągłe, szare plamy z ciemnoczerwoną obwódką. Tkanka w miejscu plam może pękać. Silnie porażone owoce zasychają (powstają mumie).
Szkodliwość: większe szkody choroba wyrządza w cieplejszych klimatach.
Zapobieganie i zwalczanie: należy rzadziej rozmieszczać krzewy na plantacji, wyżej je prowadzić. Usuwać wszelkie chwasty. Wycinać i palić porażone części roślin. Choroba rzadko występuje na plantacjach chronionych przed mączniakiem rzekomym.
czytaj dalej...
