Paw złoty okazały i wymagający w chowie gatunek zagrożony!
Paw albinos zdumiewa śnieżnobiałym ogonem! Sprawdź, jak go hodować.
Zobacz także
Paw albinos (Pavo cristatus mut. alba) to paw o całkowicie białym upierzeniu. Jest mutantem pawia błękitnego – indyjskiego, popularnym w ogrodach ze względu na fakt, że śnieżna biel jego piór pięknie kontrastuje z żywymi kolorami roślin.
Opis
Samice pawia białego dorastają do 90 cm długości, długość ciała samców wynosi natomiast 200-225 cm, z czego ponad połowę stanowi ogon. Pokrywy nadogonowe, tworzące tren, rosną intensywnie przez pierwsze trzy lata życia pawia, choć niekiedy ich wzrost trwa do szóstego roku jego życia. Na czubku głowy samce mają charakterystyczny czubek, przypominający koronę. Koguty osiągają wagę 4-6 kg, osobniki żeńskie – 2,7-4 kg. Śnieżnobiałe ubarwienie mają przedstawiciele obu płci.
Warunki utrzymania
Pawie indyjskie od wieków zamieszkiwały dżungle i pagórkowate tereny nadrzeczne, dlatego ich potomkowie najlepiej czują się w dużych ogrodach i w parkach. Nie warto kupować pawi, jeśli nie jesteśmy w stanie zapewnić im dużego wybiegu, pozbawione ruchu ptaki będą bowiem przelatywać przez ogrodzenie i uciekać. Dla pary pawi można wybudować wolierę, osłoniętą od góry siatką. Jej minimalna szerokość, długość i wysokość to odpowiednio 5 x 5 x 2 m. W takim ‘kojcu’ możemy zamykać ptaki na noc, za dnia powinny jednak chodzić swobodnie. W wolierze montujemy żerdzie, na których pawie będą spały. Można zbudować im również kurnik, który potraktują jako zimowe schronienie przed wiatrem i śniegiem. Minimalne wymiary domku dla pawi to 2,5 x 2,5 m.
Żywienie
W swojej ojczyźnie pawie polują na owady i drobne kręgowce – jaszczurki, gryzonie, a nawet jadowite węże. Te wszystkożerne ptaki zjadają również orzechy, owoce, pędy i pąki młodych roślin oraz nasiona. Podstawą ich diety powinna być zatem różnorodność. Pawie spacerujące po ogrodzie same znajdują część pożywienia, ale należy dokarmiać je mieszankami zbóż (np. jęczmienia, pszenicy, gryki i kukurydzy). Jadłospis naszych podopiecznych warto wzbogacić o tarte warzywa, śrutę zbożową i zielonkę, zwłaszcza w okresie zimowym. Niezjedzony pokarm usuwamy z karmideł w ciągu godziny, by nie zapleśniał. Ponadto zapewniamy ptakom nielimitowany dostęp do świeżej wody, a poidła i karmidła często myjemy. Młode pawie i osobniki w okresie pierzenia powinny dostawać preparaty mineralne i witaminy.
Rozmnażanie
Budową gniazda zajmuje się samica, która wybiera miejsca trudnodostępne, np. gęste krzewy. Gniazdo znajduje się bezpośrednio na ziemi – jeśli jaja zostaną złożone w kurniku, samica zakopie je w ściółce. Okres wysiadywania jaj trwa 28 dni. Jednorazowo kura odchowuje 3-5 młodych, które stają się samodzielnie zaraz po wykluciu i żerują razem z matką. Należy dokarmiać je kurzymi jajkami, ugotowanymi na twardo, posiekanymi i wymieszanymi z twarogiem, a gdy pisklęta podrosną, można podawać im mieszankę paszową dla kurcząt z dodatkiem witamin.
Ciekawostki
Inne znane ozdobne mutacje pawia indyjskiego to paw czarnoskrzydły i plamkowany.
Po zakończeniu okresu lęgowego – na przełomie lipca i sierpnia – pawie gubią swoje piękne pióra. Jesienią tren odrasta.
Autor: Małgorzata Długosz
Bibliografia:
Busse P. (red.), „Mały słownik zoologiczny. Ptaki”, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991 r., s. 67-68.
Chvapil S., „Ptaki ozdobne. Leksykon przyrody”, wyd. Delta, Warszawa 2005 r., s. 15, 40-41.
Kożuszek R., „Modne piórka” [w:] „Kwietnik”, nr 8/2003 r., s. 52-54.
Komentarzy (2)
Małgosia
Dodano: 2015-03-12 10:11:07Piękne ptaki! A czy są tak samo głośne i donośne jak te niebieskie pawie indyjskie?
Meg
Dodano: 2015-03-17 09:59:22Też bywają głośne